Verlede jaar het die Voetsporespan vanaf die Kaap tot aan die Voetheuwels van Kilimandjaro gereis, hoogste berg op die Afrika vasteland. Vanjaar word die reis voorgesit vanaf Kilimandjaro verder noord. In die program reis die span tot by Kili, en begin dan met voorbereidings om die berg te klim. Vanjaar se Voetspore moet bo op Afrika se hoogste punt afskop.

Kilimandjaro is ’n fisiese en emosionele uitdaging. Op die kruin, by ’n hoogte van byna 5900 meter bo seevlak, is daar die helfte soveel suurstof as aan die kus. Dit is liggaamlike inspanning en deursettingsvermoe om die roete aan te durf, maar die Voetsporemanne is met dapper en stapper al die pad boontoe.

Digby die Ngorongorokrater woon die Hatzabe stam. Dis mense wat nog versamelaar-jagters is, met ’n bestaan wat sterk herinner aan dié van die Khoi en San in suidelike Afrika. Die Voetsporespan is saam met hulle veld toe om te gaan jag. Ander mense, die Datoga, het die span gewys hoe daar nog tradisioneel in sentraal Tanzanië geleef word. Daarna word besoek gebring aan Engaruka, een van die belangrikste ruïnes in sentraal-Afrika.

Net suid van die Natronmeer is daar die enigste aktiewe vulkaan in Afrika se Groot Skeurvallei. Die laaste paar jaar het die vulkaan gereeld uitgebars. Die Voetsporespan het die berg aangedurf en geklim tot bo waar die lawa borrel soos wat dit kook uit die maag van die aarde. Die Masai het respek vir die plek. Hulle noem dit Ol Doinyo Lengai – die Berg van God.

Elke jaar, vir duisende jaar reeds, migreer die wildebeeste van die Serengeti in Mei noord na die Mara vlaktes in Kenia, net om ses maande later weer terug te keer. Die getalle wissel tussen 1.3 en 1.5 miljoen. Dis ’n gesig wat die Voetsporespan sprakeloos laat, en verstom laat staan voor een van die grootste wonders van die natuur.

Spekebaai in die Victoriameer is vernoem na een van die Afrika ontdekkingsreisigers in die 18e eeu – John Hanning Speke. Die baai is in die ooste van die meer – die grootste tropiese meer in die wêreld. Visvang in die meer bied aan miljoene mense hulle hoofbron van proteïene. Die Voetsporespan het gaan kuier by een van die vissersdorpies, en gaan beleef hoe die mense elke dag oorleef.

Dr. David Livingstone was knaend op soek na die oorsprong van die Nyl – die langste rivier in die wêreld. Naby Tabora in sentraal-Afrika is hy gekonfronteer deur vyandige stamme, tropiese siektes en wilde diere. Maar die plek het hy vir ’n tyd lank sy tuiste gemaak. Die Voetsporemanne het gaan kyk waar die goeie dokter gebly het en sy stryd teen die afskaffing van slawerny gevoer het.

Met sy laaste reis in Afrika het dr. David Livingstone soek geraak. Die New York Herald het Henry Morton Stanley opdrag gegee om te gaan uitvind of Livingstone gevange gehou was, siek was of moontlik dood was. Hy het hom aangetref by Ujiji aan die oewers van die Tanganjikameer en onder ’n mangoboom gegroet met die woorde: “Dr. Livingstone, I presume?” Die Voetsporespan het die ontmoetingsplek gaan soek.

Vir dekades lank was die soeke na die oorsprong van die Nyl een van die groot vraagstukke in Europa – wie die oorsprong van die Nyl beheer, beheer alles stroomaf, en dit sluit in die Soedan, grootste land in Afrika, asook Egipte, land van die farao’s. Speke het die oorsprong geïdentifiseer as Jinja, maar ander soos Burton en Livingstone het hom nie geglo nie. Die Voetsporespan het hulle gaan vergewis van die oorsprong, en toe ook gerekspring en met opblaasbote deur van die mees skouspelagtige stroomversnellings van die magtige rivier gevaar.

Miljoene flaminke kleur die Nakurumeer in Kenia in pienk, en op die oewers staan die renosters en buffels en wei. Dis ’n wildtuin op die buitewyke van ’n stad. Kenia is een van Afrika se safarisentrums, en Nakuru lok jaarliks duisende besoekers. Die Voetsporespan het ook gaan kuier by Kericho, grootste tee produserende streek in Kenia.

Nairobi is een van die hoofstede van Afrika. Die Voetsporespan was in die stadium bykans halfpad Kaïro toe, en moes ’n blaaskans neem terwyl die voertuie versien word, en daar herstel word wat stukkend was. Daarvoor was die hoofstad van Kenia ideaal.

Jaarliks word daar in Oktober ’n kameelderby gehou by Maralal. Ander tye van die jaar is dit net lekker om die gebied te gaan verken met die kamele van die wêreld. Verder leer mens die Samburu mense ken – ’n stam veel groter, maar ook veel meer veelkleurig as hul nefies, die Masai. Die Samburu het die Voetsporespan vermaak met tradisionele danse soos mens net in oos-Afrika kry.

Turkana is een van die mere van Afrika se Groot Skeurvallei, en op die oewers van die meer woon die El Molo, die kleinste stam in Kenia. Die mense is vissers, en met handlyne gaan vang hulle daagliks iets vir die pot. Daardie iets is soms tot so groot soos 90 kg. As die vis eers uit die water is, is dit nodig vir 2 manne om hom te dra.

In die reënseisoen is dit onmoontlik om oor die woestyn te ry. Die modderpappery om die woestyn maak dit onmoontlik. Dis toé dat die Voetsporespan gaan kyk. Die drie Nissans moes hulle alles gee, maar die span is daar deur. Die woestyn bied ’n surrealistiese ervaring. Die sout laat die plek lyk soos ’n sneeulandskap.

Nadat die Voetsporespan oor die eensaamste en gevaarlikste pad in Afrika in die noordooste van Kenia gery het, het hulle aangekom in Ethiopië. Hier was hulle nou in ’n plek met ’n ander kalender, ander horlosie, vreemde taal en ongewone gebruike. Ethiopië voel soos ’n eiland in Afrika. Dis ’n vreemde land.

Die Rastafarians het Haile Selassi aanbid. Selassi is ’n direkte afstammeling van Koning Dawid van die Ou Testament, en daarom vir hulle ’n heilige. Selassi het vir die Rastas van Jamaika grond present gegee by die dorpie Shashemene, en daar woon hulle vandag nog – mense van Karibiese eiland wat teruggekeer het na die kontinent van waar hulle voorouers as slawe weggevoer was.

Harer is die vierde heiligste stad vir Islam, maar ook die geboortestad van Haile Selassi. Dis ’n stad waar Christen en Moslem in vrede saamwoon. Dis ’n stad waar ’n mens voel jy is twee duisend jaar terug verplaas na die Bybelse tyd. Dis ’n stad met ’n ringmuur om, met esels in die nou straatjies waar die melaatses bedel, en snags kom die hiënas die stad binne om die plek skoon te maak.

Die hoofstad in die land van meer as 60 miljoen mense is een van Afrika se bedrywigste met die grootste opelugmark op die kontinent. Dis ’n stad van kontraste met katedrale en bedelaars. Dis ’n stad wat hulle wat voorheen die land regeer het steeds eer – al stem die huidige regering nie saam met vorige denkpatrone en bestuurstyle nie. Dis ook geleë op die Ethiopiese Hooglande – die fabriek wat die een langsafstand wêreldkampioen na die ander oplewer.

Ook al genoem die agtste wonder van die antieke wêreld – Lalibela, die plek waar daar 11 kerke uit klip gekerf is. Vir meer as 800 jaar staan die skepping van Koning Lalibela hier vir almal wat wil kom aanbid. Daarna reis die Voetsporespan al die pad langs met die Ethiopiese Hooglande in die rigting van die Tanameer.

Die Witnyl is ’n stroompie vergeleke met die Blounyl, en die Blounyl het sy oorsprong by die Tanameer. Dis ’n indrukwekkende stroom water wat ’n paar kilometer suid van waar dit uit die meer vloei, een van Afrika se mooiste watervalle vorm. In die meer self is daar mannekloosters, en by sommiges word geen vroue toegelaat nie. Op een van die eilande het, volgens oorlewering, Maria en die Jesuskind kom skuil toe hulle moes vlug uit Egipte.

Die Blou- en Witnyl vloei saam by Kartoem. Die twee magtige riviere word een by die hoofstad van die Soedan. In die land, wat so drasties anders is as Ethiopië wat die span pas agter gelaat het, is daar ’n baie sterk Moslem karakter, en een van die kleurrykste seremonies vind plaas by die Mahomed el Nil moskee waar die moskeegangers hulself tot in ’n trans dans.

Voor die piramides van Egipte gebou is het die Nubiërs die piramides van Meroe opgerig as grafkelders in die woestyn. Met byna geen toeriste wat die Soedan besoek nie, was die Voetsporekamp neffens die piramides van Meroe een van die wonderlikste ervarings. Nou was die span in die groot woestyn.

Die reënval syfer in die Nubiese woestyn is nul. Vanaf Abu Hamed tot by Wadi Halfa is daar net ’n treinspoor wat die roete aandui. Geen mens of dier kan in die wêreld, waar daar geen oase is, oorleef nie. Maar die deel van die Sahara is pragtig in sy eenvoud. Dis ’n magiese wêreld.

Vanaf Aswan tot by Luxor was die tuiste van die farao’s van die antieke tyd. Dit is waar hulle tempels en grafkelders gebou het. Vandag staan mens verstom om te sien hoe die mense hulself reg gemaak het vir die hiernamaals.

Met die bou van die Aswandam is duisende vierkante kilometer onder water. Van antieke Egipte se grootste tempels, die by Abu Simbel, gebou deur Ramses II, sou vir ewig verdwyn. UNESCO het ingespring om die tempels te bewaar, en het hulle verskuif na die oewers van die dam. Dit was ’n grootse ingenieursprestasie, en vandag kan mens steeds in verwondering staan oor die prestasies van die ingenieurs van duisende jare gelede.

’n Reis van die Kaap tot by Kaïro eindig by die piramides en sfinks van Giza. Dit is waar die Voetsporespan klaargemaak het voor hulle sou terugkeer Alldays, Johannesburg, Springbok en Pretoria toe. Dit was ’n lang en epiese reis.