Andere Tijden

Speculanten storten zich al enkele jaren massaal op de Nederlandse woningmarkt. Andere Tijden gaat terug naar de jaren 70, naar de beruchte ‘krottenkoning’ Fennis, die duizenden huurwoningen opkoopt in de oude wijken van Rotterdam. Bewoners betalen huur aan een van de vele ondernemingen van Fennis, maar de woningen zelf worden sterk verwaarloosd. Na jaren van bewonersacties, huurstakingen, rechtszaken en dwangbevelen ziet Fennis zich door een faillissement genoodzaakt zijn woningbezit aan de gemeente te verkopen om zijn miljoenenschuld aan hypotheekbanken en de gemeente Rotterdam deels in te lossen. Zelf vertrekt hij naar het buitenland.

Circussen, ooit toonbeeld van opwindend amusement, houden zich steeds moeilijker staande. Zo ook het ooit fameuze Nederlandse Circus Renz. Andere Tijden duikt in de geschiedenis van dit circus, dat zijn hoogtijdagen beleeft in de jaren 70 en 80 van de vorige eeuw. Met clown Milko, een heuse spreekstalmeester en natuurlijk trapezemeisjes. Een familiecircus waar hartstocht voor het circusvak hand in hand gaat met de liefde voor dieren. Aan drama geen gebrek: een noodlottig koolmonoxide-ongeval, een faillissement, een wederopstanding en hulp uit onverwachte hoek. Tot het doek valt.

Nu we wel CO2-neutraal willen worden, maar tegelijk niemand windmolens in zijn buurt wil, is kernenergie terug op de politieke agenda. Veertig jaar geleden start de Brede Maatschappelijke Discussie over kernenergie, het grootste inspraak-experiment ooit gehouden. Vanaf het begin wordt het inspraakcircus gewantrouwd door links en rechts: Links vermoedt dat de regering op die manier kernenergie wil doordrukken, rechts ziet vooral een onzinnige geldverspilling. De Brede Maatschappelijke Discussie mag geen referendum zijn, maar wat is het dan wel? Hoe dan ook, de uitkomst - kerncentrales: ja, maar niet meteen - wordt door de partijen verschillend uitgelegd. En dan legt de ramp in Tsjernobyl in 1986 alles stil. Maar nu is het onderwerp kernenergie toch weer terug in de politiek.

Het is een onbekend stukje geschiedenis: in de jaren zestig worden vele tientallen klassiek geschoolde musici uit het Oostblok en met name Tsjechoslowakije naar Nederland gehaald, om hier bij orkesten aan het werk te gaan. De drijvende kracht achter dit alles is een Nederlandse dirigent: Charles de Wolff. Eind jaren zestig onderneemt Charles de Wolff een pioniersreis naar Tsjechoslowakije in een poging goede violisten te vinden voor het Noordelijk Filharmonisch Orkest. En die vindt hij. Vijf violisten komen hun geluk beproeven in Groningen. Ze worden met open armen ontvangen door de andere leden van het orkest. In augustus 1968 rijden Russische tanks Praag binnen en komt er een eind aan de Praagse Lente. Hierdoor worden de vijf violisten afgesloten van familie, vrienden en hun land. Nederland wordt hun nieuwe thuisland. De missie van Charles de Wolff om goede strijkers uit het Oostblok, en met name Tsjechoslowakije, naar Nederland te halen, krijgt navolging. De Nederlandse orke

Op 13 juli 1947 is in de kerken van Nederland, protestants en katholiek, een bijzondere boodschap te horen. Zo’n 30 vooraanstaande NSB’ers erkennen schuld voor hun oorlogsverleden en vragen om vergeving en verzoening: de Verklaring van Wezep. Een opmerkelijk initiatief zo kort na de oorlog. Een poging van de Kerken in Nederland en een oud top-NSB’er om fout en goed Nederland na de oorlog met elkaar te verzoenen. Hoofdpersoon in de aflevering: Carel Huygen, die 90 jaar geleden enthousiast lid wordt van de dan net opgerichte NSB. Hij schopt het tot secretaris-generaal van de partij. De rechterhand van Mussert. Na de oorlog komt hij tot inkeer.

Nederlandse priesters, paters en nonnen hebben in de vorige eeuw tienduizenden kinderen misbruikt. Dat was tien jaar geleden de conclusie van de commissie Deetman, in zijn rapport over seksueel misbruik in de katholieke kerk. Het zijn nog steeds adembenemende cijfers. En nog steeds is de vraag: hoe kon dit decennialang door zijn gegaan? Andere Tijden blikt terug. Wisten we het niet of wilden we het niet weten?

Dolblij is Nederland begin jaren 60 met de vondst van het Groningse gas. Meer dan in welke land ook worden huizen aangesloten op het gas, het brengt Nederland welvaart. Maar ooit is het gas op, en wat dan? Staatsbedrijf Gasunie verzint een list. In plaats van Gronings gas gaat Nederland Russisch gas transporteren. En dus wordt in de jaren 90 onderhandeld met het Russische bedrijf Gazprom. Na de eeuwwisseling begint het Russische gas te stromen. Om dat te vieren organiseert het nieuwe Groninger Museum een tentoonstelling van de Russische Rembrandt. Het lijkt een briljant plan, van producent naar handelaar, maar is dat ook zo?

Koningin Wilhelmina wandelde er in de sneeuw. Juliana skiede er, al haar kinderen stonden er ook op de ski’s, net als haar kleinkinderen en achterkleinkinderen. In hun kielzog kwamen de ‘gewone’ mensen. In steeds groteren getale trokken Nederlandse toeristen naar de Alpen om zich de berg op te laten slepen en er dan weer af te glijden. Zo veranderde Lech, het skioord van de Oranjes, van een simpel dorp met koeien in een skioord voor de happy few en daarna in een gewilde plek waar iedereen graag gezien wilde worden.