Sophie volgt de 19-jarige Rayandro die sinds zijn 14e vastzit voor verschillende delicten. Op het moment dat Sophie hem ontmoet moet hij nog ruim een jaar van zijn straf uitzitten. Rayandro vertelt Sophie dat hij wil breken met de criminele familietraditie. Sophie merkt ook hoe moeilijk dat voor hem is. Hoewel hij zich binnen de instelling positief ontwikkelt, heerst er bij de begeleiding ook twijfel of hij het buiten gaat redden.

De 18 jarige Joey zit voor de tweede keer in deze inrichting maar woont al sinds zijn vierde niet meer thuis. Hij heeft al die jaren in verschillende jeugdzorg instellingen gewoond. Deze keer zit Joey een straf van 1,5 jaar uit voor bedreiging met een wapen. Sophie ontmoet Joey 2 maanden voor hij vrijkomt. In de laatste twee maanden bereidt hij zich voor op het leven buiten de instelling. Er is een huis geregeld en vrijwilligerswerk waar hij gelijk kan beginnen als hij vrij komt. Ondanks alle voorbereidingen zijn de begeleiders van Joey, met name door zijn geschiedenis en achtergrond, bezorgd over zijn toekomst buiten. Deze zorgen nemen alleen maar toe als hij niet terugkomt op zijn eerste onbegeleide verlof.

Sonia werd op haar veertiende opgepakt voor medeplichtigheid aan moord. Nu, vijf jaar later, staat ze op het punt om het laatste deel van haar straf buiten voort te zetten. In de laatste paar maanden die Sonia binnen de instelling verblijft leert Sophie haar kennen. Als eindelijk de dag gekomen is dat ze de instelling mag verlaten heeft Sonia dubbele gevoelens. Na al die jaren is het ook eng om de stap naar het vrije leven, met alle verleiding, te maken.

Daniel (16) is geadopteerd maar werd op zijn twaalfde uit huis geplaatst vanwege de problemen thuis. Vanaf die tijd is hij op het verkeerde pad geraakt. Hij zit in de instelling in voorarrest op verdenking van afpersing en chantage. Door de zwaarte van zijn delict hangt hem een PIJ maatregel (jeugd TBS) boven het hoofd. Dit is de zwaarste straf in het jeugdstrafrecht en Daniel is gespannen over de uitslag. Met zijn advocaat bereidt hij de zitting goed voor en Sophie is erbij als hij de uitslag krijgt in de rechtbank. Of zijn droom om in het leger te gaan uit zal komen, is maar zeer de vraag.

Rawi komt op zijn vijftiende binnen in de justitiële jeugdinrichting. Als Sophie hem ontmoet zit hij in voorarrest, in afwachting van z'n straf. Al snel wordt het Sophie duidelijk dat Rawi op deze jonge leeftijd al zeer zware delicten op zijn naam heeft staan. De kans dat hij hiervoor de zwaarste straf in het jeugdstrafrecht krijgt is daarom groot. Sophie volgt hem gedurende de aanloop naar zijn strafzaak en is erbij als de jeugdrechter uitspraak doet.

Wesley is achtien jaar en zit een week vast als Sophie hem voor het eerst spreekt. Hij zit vast wegens mishandeling en heeft, naar eigen zeggen, een kort lontje. Maar hij heeft ook een dochter van vier maanden die hij heel erg mist. Hij wil niets liever dan weer vrij zijn, z'n agressie aanpakken en voor zijn vriendin en dochter kunnen zorgen. De rechter beslist dat zijn voorarrest met een enkelband kan afwachten en Sophie zoekt hem ook buiten de instelling op.

Sophie volgt de 17-jarige Jeffrey die in de instelling zit in afwachting van zijn straf. Hij wil niet veel loslaten over waarom hij hier zit, maar langzaam wordt toch duidelijk dat het om zware delicten gaat. Sophie volgt hem in het traject naar zijn uitspraak en ontdekt dat zijn ouders en zus zich grote zorgen om hem maken. Als hij zo doorgaat kan het zijn leven kosten. De vraag is of Jeffrey zijn levensstijl kan veranderen als hij weer vrij komt.

Karim is een van de oudere jongeren binnen deze justitiële jeugdinrichting. Hij is 20 jaar en zit een straf van 1 jaar en 5 maanden uit. Om eerder vrij te komen had hij kunnen kiezen om deze straf in volwassendetentie uit te zitten. Maar omdat hij hier een opleiding kon afronden, besloot hij in de jeugdinrichting te blijven. Sophie volgt hem op school en praat met hem over zijn passie voor sport. Ze is erbij tijdens zijn examen en hoort over zijn toekomstplannen.