De Bende van Wim

In Zeebrugge neemt de Bende een ferry naar Kingston upon Hull. Aangekomen op Engelse bodem begint de reis richting Schotland. Hun fascinatie voor verlaten uithoeken, finistere plaatsen en vergeten landtongen is groot. Een sfeervolle vuurtoren is dan ook de eerste poëtische tussenstop van de Bende. Vandaar rijden ze naar Spurn Head. Jongensachtige gesprekken over vrouwen en vuurtorens, hilarisch gestoei op veel te kleine pocketbikes en adembenemende rijbeelden langs Angel of the North, een reusachtig kunstwerk op de grens tussen Engeland en Schotland.

Aan de voet van de Schotse Highlands ligt Edinburgh. De Bende verdwijnt in de fascinerende ingewanden van de Camera Obscura om vanuit het duister de stad te overschouwen. Ten oosten van Edinburgh ontdekken Wim, Jean en Michiel een ondergrondse bunker die in de jaren ?60 in het grootste geheim gebouwd werd om vijandelijke activiteiten van het Oostblok te detecteren. Bij de honderd jaar oude Bridge of Forth filosoferen de jongens over tijdloze schoonheid, Hitchcock en zelfbevrediging.

De Bende van Wim is in de Schotse Highlands aanbeland. De werkelijkheid overtreft al hun verwachtingen: dit zijn de mooiste landschappen van Europa. Er zijn van die momenten op een reis dat je niet meer weet waarom je ergens naartoe bent gereden. Dit keer overkomt het ook de Bende: ze zijn gestopt bij de 'Fortingall Yew', het oudste levende ding in Europa. Het verhaal gaat dat de kleine Pontius Pilatus er nog onder zou gespeeld hebben. Jean wil zijn reisgenoten graag een schaapsherder tonen die hij een paar jaar geleden aan het werk zag.

De bende laat Schotland achter zich en ze nemen de nachtboot naar het eiland Man, het mekka voor motorrijders. Dit is de enige plek in Europa waar er buiten de bebouwde kom geen snelheidsbeperkingen zijn. Hier wordt de Tourist Trophy gehouden, een race waarin motards aan meer dan tweehonderd kilometer per uur door de bergen en de dorpen van het eiland scheuren. De jongens hebben afgesproken met één van de beroemdste inwoners van het eiland, Milky Quayle, de nog levende motorlegende.

De Bende heeft de grens met de Ierse Republiek overgestoken. Ze zijn beland in het land van Dublin, Guiness en het totale rookverbod in de horeca. Wim, Jean en Michiel gaan langs bij een bijzondere Ierse bevolkingsgroep: de Tinkers, een soort inheemse zigeuners die in caravans leven. De Bende heeft ook een afspraak met die Ier die in Vlaanderen populairder was dan waar ook ter wereld: singer-songwriter Luka Bloom. Hij ontvangt hen in zijn huis op de buiten. Ze praten over België, drinken en muziek.

Nadat ze ontscheept zijn in het Spaanse La Coruña pikken Wim, Jean en Michiel de Keltische draad weer op. Op een windroos aan de voet van de Torre de Hercules staan de uithoeken van Europa vermeld waar de Kelten tegenwoordig wonen. De drie vrienden rijden langs de kust, de Costa da Morte, die in november 2002 zwaar te lijden had onder de ramp met de olietanker Prestige.

Van Spanje trekt de Bende naar het prachtige Portugal, in het spoor van schrijvers als Gerrit Komrij en José Rentes de Carvalho. De Portugees De Carvalho, bekender bij ons dan in Portugal, geeft heel concrete en ongewone tips. Wim, Michiel en Jean proberen ze in de praktijk te brengen, door bijvoorbeeld langs te gaan bij een vuurwerkmaker die volgens het boek het beste vuurwerk van Portugal maakt en op eenvoudig verzoek een rondleiding verzorgt.

De trip van Wim, Michiel en Jean brengt hen in Spanje in het spoor van Keizer Karel V en dictator Franco, van Don Quichotte en Sancho Panza. Voorts bewijzen ze op hun manier de nodige eer aan auteur en cineast Luis Buñuel en aan de grootste Bergkoning na Lucien Van Impe, de adelaar van Toledo: Federico Bahamontes.

Het einde is in zicht, nu de voorlaatste grens weldra zal worden overschreden. Maar eerst verbroederen de bendeleden nog in San Sebastián, met de heren van de gastronomische mannenclub Gaztelupe. Na het nemen van de voorlaatste grens rijden Wim, Jean en Michiel in het zog van talloze wielerfanaten de Col du Tourmalet op.

Jean, Michiel en Wim twijfelen nog tussen melancholie en hilariteit terwijl ze genieten van de laatste dagen van hun trip in Frankrijk. Op de Transbordeur, een bijzonder soort zweefbrug over de Charante tussen Rochefort en Royan, doen de drie mannen enkele scènes herleven uit de film "Les Demoiselles de Rochefort".