Carnavalshart

Carnaval is het feest van de verbinding en dat bewijzen ze o.m. in Oosterhout. Daar heeft het carnaval sinds een paar jaar een Afrikaans tintje. Sam Dutchy is een muzikale Nigeriaan, die via zijn Oosterhoutse vrouw het Brabantse worstenbroodje en het carnaval leert kennen. Al snel combineert hij Kaaiendonkse hoempapa met Afrikaanse beats in vrolijke carnavalsmuziek. Zijn eerste kraker heet 'Worstenbroodje'. Reden voor de Oosterhoutse carnavalsvereniging om samen met Sam de kraker van 2023 op te nemen.

De familie Lacroix heeft een eigen carnavalsvereniging. Het jongste lid is veertien maanden oud, want carnaval hoort bij de opvoeding. In het najaar wordt samen besloten wat het thema voor het komende feest is en vanaf dat moment wordt er hard gewerkt aan de kleding en de wagen voor in de optocht. Al 33 jaar wordt de familieband door samenwerken en feesten versterkt. Henk Lacroix zou niet anders willen: 'Want niets is hechter dan de familieband. En niets is mooier dan samen met je familie vastelaovend vieren.'

In de Brabantse familie Scheepers houden ze van praten én van carnaval. Pieter Scheepers is pastoor en zijn broer Rob is cabaretier. De een spreekt wekelijks zijn parochie toe en de andere amuseert in carnavalstijd als tonprater het publiek. Carnaval vieren hoort er voor pastoor Pieter gewoon bij, maar als zieleherder biedt hij ook een luisterend oor, want juist met carnaval hoort hij de meeste biechten.

In 1975 emigreren Tön en Ria Kersten van Limburg naar Canada, maar iedere twee jaar keren ze terug naar hun dorp Siebengewald om zich met vrienden en bekenden in het feestgedruis te storten. Ze worden zelfs Prins en Prinses. Door corona kunnen ze twee jaar niet naar Europa komen, maar dit jaar zijn Tön en Ria er weer bij en zien ze uit naar de polonaise, want in Canada kennen ze alleen de vogeltjesdans.