Belpop Classics

Eind jaren 70 staat onder impuls van de punk en zijn typische DIY-attitude een hele nieuwe lichting Belgische muzikanten op, met namen als The Kids, De Kreuners, Arbeid Adelt!, Red Zebra, The Machines, The Scabs, Lavvi Ebbel, Luna Twist, Allez Allez. Vrije (illegale) radio's ondersteunen die lokale muziekscene, maar hebben regelmatig met invallen van de politie af te rekenen. Humo's Rock Rally is vanaf 1978 dé springplank voor jong talent en een compilatiealbum van de ASLK lanceert de belangrijkste band uit de Belpop-geschiedenis: TC Matic.

Anno 1980 waait er een gunstige wind doorheen het Belgische muzieklandschap. BRT draagt met het tv-programma 'Hitring' en radioprogramma 'Vrijaf' zijn steentje bij tot dat positieve klimaat. Als T.C. Matic met 'Oh la la la' een monsterhit scoort, schieten ook de platenbazen wakker en wordt er volop in de nieuwe lichting geïnvesteerd. Hier en daar worden er zelfs bescheiden buitenlandse successen gescoord. De ambities zijn groot, maar het land is klein en na enkele vruchtbare jaren en onvergetelijke platen geraakt de markt oververzadigd. Steeds meer bands moeten noodgedwongen stoppen. Als ook T.C. Matic in 1986 split, valt het doek over een pioniersgeneratie.

Belpop brengt in deze aflevering het verhaal van onze jazzlegende Toots Thielemans, de man die Molenbeek inruilde voor the Big Apple. En vice versa. Waarom werd Toots Thielemans door zijn bloedbroeder Quincy Jones 'Black Motherfucker' genoemd? Hoe liet John Lennon zich door Toots inspireren voor de aankoop van zijn nieuwe Rickenbacker-gitaar? Waarom kent elke Zweed - van 9 tot 99 - Toots? Hoe slaagde 'Bluesette' erin het 'pensioennummer' van Toots te worden? En waarom leverde een Chrysler-spot met Louis Armstrong Toots slechts 37 dollar cash op? Het antwoord op deze en andere vragen krijgen we in deze aflevering van Belpop.

Jacques Kluger was in de jaren 30 de eerste echte Belgische muziekproducent. Hij kreeg alle grote talenten onder zijn hoede, onder meer Bobbejaan Schoepen en later Will Tura. Na zijn dood in 1963 volgen zijn zonen Jean en Roland hem op. Deze aflevering overloopt hun rijke carrière en werpt ook een blik achter de schermen van de veranderende muziekindustrie: van The Cousins tot Plastic Bertrand, van de 'Casatchock' tot 'Rozen voor Sandra', van André Brasseur tot Lou Depryck.

Stijn Meuris was 20 jaar lang de frontman en het boegbeeld van Noordkaap en Monza, waarmee hij Nederlandstalige rockgeschiedenis schreef. Met nummers als 'Ik hou van u', 'Satelliet Suzy' en 'Van God Los' heeft hij diverse Nederlandstalige klassiekers op zijn palmares. Meuris wordt in 1964 geboren in het afgelegen Overpelt in Noord-Limburg. Maar vanuit 'the middle of nowhere' timmert hij gestaag aan een muzikale carrière.

Al 18 jaar brengen Hendrik Willemyns en John Roan onder de vlag van Arsenal uiterst dansbare muziek, die zich verder niet in een vakje laat catalogeren. Vaak doen ze daarbij beroep op binnen- en buitenlandse gastmuzikanten. Ze beginnen als producersduo, maar evolueren al snel naar een liveband. Vanaf hun eerste Werchter-optreden in 2004 dat als uitmuntend door de pers wordt gerecenseerd, groeit hun livereputatie uit tot een 'must see & hear'.

Al ruim 20 jaar schittert Joost Zweegers onder zijn nom de plume 'Novastar' aan het Belpop-firmament. Sinds zijn overwinning op Humo's Rock Rally in 1996 toont Zweegers zich als een van de strafste singer-songwriters uit de Belgische popgeschiedenis. Van kinds af aan is hij gepassioneerd, eigengereid en perfectionistisch in alles wat hij onderneemt. Samenwerken met Joost is om die reden soms een uitdaging, maar zijn publiek zal nooit ontgoocheld worden.

Ferre Grignard (1939 - 1982) was de cafézanger die zich in de jaren '60 met 'Ring Ring I've Got to Sing' transformeerde tot een internationale succeszanger. Eigenlijk wilde Ferre Grignard schilder worden. Uit armoede gaat hij als barman aan de slag in café 'Gard Sivik' en begint hij liedjes te schrijven. Later wordt hij de huismuzikant van het legendarische Antwerpse café De Muze. Hij trad er elk donderdagavond op in echte skiffle-stijl met het typische wasbord als begeleiding.

De Mens staat al 27 jaar garant voor Nederlandstalige rock van de bovenste plank. Met een ijzersterke livereputatie en een rist nummers die onderhand echte klassiekers zijn geworden, heeft de band rond Frank Vander linden zijn plaatsje in het Belpop-pantheon meer dan verdiend. Het aanstekelijke spelplezier, de aandoenlijke camaraderie en de heerlijke zelfrelativering maken van De Mens de band waarin elke Belgische muzikant oud zou willen worden.