Pointer

Er is een schreeuwend tekort aan betaalbare woonruimte. Vaak moet je jaren wachten op een sociale huurwoning, met alle gevolgen van dien. Zo zit Dorien met haar twee dochters vast in een krappe woning en verblijft Inge met drie kinderen na de scheiding op een tijdelijk vakantieadres. Waarom bouwen sommige gemeenten niet meer sociale huurwoningen? Zijn mensen met een smallere beurs nog wel welkom?

Het grasland van melkveehouder Ernst-Jan Mensink kan wel wat extra verzorging gebruiken, want net als veel andere boeren heeft hij moeite om de bodem gezond te houden. Daarom experimenteert hij met bokashi, gefermenteerd groenafval dat de bodemkwaliteit zou verbeteren. Maar wat blijkt, de bokashi zit vol met restafval zoals blikjes en plastic flesjes. Ook in Zaandam zijn er klachten over vervuiling. Daar heeft de gemeente parken en perkjes bestrooid met bokashi. Bewoners vinden er overal rotzooi. Pointer onderzoekt wat bokashi precies is, wat het verschil is met compost en hoe het zit met de regelgeving.

Jeugdzorgmedewerkers zitten veel te veel met hun neus in de papieren. Al jaren schreeuwt de sector moord en brand. Het probleem: er blijft te weinig tijd over voor al die kinderen en gezinnen in de jeugdzorg. De zorg lijdt eronder. En dat vinden niet alleen de jeugdzorgmedewerkers zelf. Niet voor niets werd Rita Verdonk drie jaar geleden door minister Hugo de Jonge (Volksgezondheid) aangesteld als speciaal adviseur (Ont)regel de zorg. Haar opdracht: de administratieve lasten voor professionals in de jeugdzorg binnen één jaar merkbaar verminderen. Wij maken de balans op. Wat is er terechtgekomen van die belofte?

Sinds het hoogwater in Limburg realiseren we ons hoeveel mensen op kwetsbare plekken leven: zo'n 70 procent woont in overstromingsgevoelig gebied. Toch moet er de komende jaren flink bijgebouwd worden om het woningtekort op te lossen, ook vlakbij rivieren en in laaggelegen polders. Bijvoorbeeld in Arnhem, waar bewoners Hilde en Erik door de komst van nieuwsbouw in de uiterwaard vrezen voor natte voeten in eigen huis. Hoe kunnen we met z'n allen veilig blijven in Nederland waterland? Moeten we accepteren dat we leven met het risico op waterschade of erger? Of is er nog een oplossing?

Sekswerk is een legaal beroep, maar complexe regels en stigmatisering maken het voor sekswerkers moeilijk om hun werk uit te oefenen. Er zijn steeds minder plekken waar sekswerkers vergund kunnen werken en in tegenstelling tot andere zelfstandigen mogen sekswerkers in veel gemeenten niet vanuit huis werken. Sekswerkers worden daardoor soms gedwongen om ondergronds te werken en dat brengt ze in een kwetsbare positie. Tegelijkertijd worstelen gemeenten met het houden van toezicht op de prostitutie. Hoe kunnen sekswerkers veilig hun beroep uitoefenen, op de manier zoals zij dat willen?

Veel Nederlandse vissers zitten in zwaar weer. De brexit, de komst van windmolenparken op zee en de coronacrisis maken het er niet makkelijker op. En dat terwijl ze ook moeten verduurzamen. Minder bijvangst, minder vernieling van de zeebodem door de visnetten en minder brandstofverbruik zijn nodig voor een beter klimaat en leven in de Noordzee. Hoe kunnen vissers verder verduurzamen en hoe maken we de visserij toekomstbestendig?

Een naaktfoto van een meisje dat op Robin lijkt, wordt massaal verspreid via Whatsapp en sociale media. Ze is het niet, maar wordt er wel door allerlei mensen op aangesproken. Wat kan zij, als slachtoffer van online shaming, doen? Kan de foto worden verwijderd en de daders worden bestraft? Op de berichtendienst Telegram bestaan groepen, met tienduizenden mensen leden, waarin dagelijks foto's en contactgegevens van jongens en meisjes ongewenst worden gedeeld. Wat is de verantwoordelijkheid van Telegram? En heeft het zin om aangifte te doen tegen de verspreiders?

De gasprijzen gaan door het dak en dat zorgt voor hoge energierekeningen en steeds meer onrust. Ook in het kabinet is inmiddels doorgedrongen dat er iets moet gebeuren om te voorkomen dat een grote groep mensen vanaf januari massaal in de schulden raakt omdat ze hun gasrekening niet meer kunnen betalen. Toch wordt niet iedereen even hard geraakt door de gascrisis. Volgens onderzoeksinstituut TNO woont driekwart van de mensen die in energiearmoede leven in een sociale huurwoning die vaak slecht geïsoleerd is. Hoe komen zij de winter door? En wat doen woningcorporaties en gemeenten om hen hierbij te helpen?

Plannen voor zonneweides stuiten regelmatig op verzet, zeker omdat de daken van bedrijfspanden in de omgeving nogal eens leeg blijven. Slechts twaalf procent van de bedrijfsdaken ligt op dit moment vol met zonnepanelen en om de klimaatdoelen te halen, moeten dat er veel meer worden. Moeten ondernemers gedwongen worden om hun dak te verduurzamen of lost dat het probleem niet op? Welwillende bedrijven lopen namelijk ook nu al aan tegen obstakels bij hun verduurzamingsplannen, zoals een overbelast stroomnet.

Grote investeerders azen op de overname van seizoenscampings. Het Kustpact uit 2017 verbiedt bouwen aan de kust, daarom zoeken grote recreatiebedrijven sluiproutes om tóch te kunnen bouwen. Stacaravaneigenaren, zoals Jeroen van Baal, zijn de dupe. Hij moest met caravan en al vertrekken van zijn camping in Zeeuws-Vlaanderen, omdat recreatiegigant Roompot er een grootschalig park met vakantiehuizen gaat bouwen. Valt de kust ten prooi aan grote projectontwikkelaars?

In 2016 ondertekende Nederland het VN-verdrag Handicap. Sindsdien is het verboden om onderscheid te maken tussen mensen met en mensen zonder beperking. Maar sinds 2016 is de positie van mensen met een handicap op veel vlakken verslechterd. In Nederland wordt al vanaf de kinderopvang tegen kinderen met een handicap gezegd dat ze niet welkom zijn. Ook in het onderwijs zijn er aparte scholen voor kinderen die doof zijn, verstandelijk beperkt of in een rolstoel zitten. Zo ontstaan parallelle samenlevingen voor mensen die gezond zijn en mensen met een beperking. Met welke gevolgen?

Hidde (8 jaar) kampt met overgewicht. Als hij junkfood ziet, krijgt hij zin om nog meer te eten. De maatschappij wijst beschuldigend naar hem en zijn moeder, maar ligt het wel aan hen? Onze biologie maakt dat we snakken naar suiker, vet en zout. Toch blijven we het normaal vinden dat kinderen door influencers en op straat bestookt worden met reclames voor junkfood. Inmiddels is al één op de zeven kinderen ongezond zwaar. Is het eigenlijk wel mogelijk om weerstand te bieden aan al die verleidingen?

Pizzeria's, hamburgerzaken en donutwinkels schieten als paddenstoelen uit de grond. Het aantal ongezonde verkooppunten in Nederland is de afgelopen tien jaar met 30% toegenomen. Tegelijkertijd zien we de overgewichtcijfers bij pubers stijgen; inmiddels is één op de zes pubers te zwaar. Kun je nog spreken van eigen keuze als je als jongere op elke straathoek wordt verleid om ongezond te eten? Of wordt het tijd dat we jongeren beter gaan beschermen tegen een omgeving die hen dik en ziek maakt?