De Wilde Noordzee

De Noordzee wordt begrensd door acht landen, maar voor de natuur onderwater zijn er geen grenzen. In de kustwateren van de Noordzee bruist het van leven: garnalen krioelen in België en Nederland, zeehonden paren op rustige eilanden en zalmen banen zich in Denemarken en Schotland een weg stroomopwaarts om te paaien in rivieren. Ondanks dat het kustgebied slechts een tiende van de Noordzee beslaat, herbergt dit het meeste leven.

Op het eerste gezicht lijkt de bodem van de Noordzee een uitgestrekte, levenloze woestijn van zand, bedekt met water. Maar wie goed kijkt, ontdekt een verborgen wereld vol leven en dynamiek. Bodemdieren, zoals wormen, krabben en schelpdieren, gebruiken ingenieuze en spectaculaire tactieken om te overleven: ze graven, boren, filteren, grazen en recyclen, vaak op de tast. Elk organisme, hoe klein ook, heeft een unieke functie in de bodem van de Noordzee.

Riffen in de Noordzee zijn kleurrijke kraamkamers, schuilplaatsen en voedselplekken. Het zijn unieke biotopen waar bijzondere soorten leven, zoals zeekomkommers, zeeappels en zeewolven. Op sommige plekken groeit zelfs koraal. Rotsgebieden, eeuwenoude stenen uit de ijstijd, grindbanken en zelfs wrakken zijn riffen. Wormen en schelpdieren bouwen natuurlijke riffen, maar die zijn schaars geworden. Riffen zorgen voor een hoge biodiversiteit en maken de Noordzee veerkrachtig.

De typisch groene kleur en de troebelheid van de Noordzee zijn geen tekenen van vervuiling, maar een overvloed aan plankton. Deze micro-organismen vormen de basis voor het voedselweb en zijn cruciaal voor het leven in de zee. Nagenoeg al het leven in zee is er – direct of indirect – afhankelijk van. Zoals de reuzenhaai, het grootste dier in de Noordzee, maar ook de haringen en makrelen. En deze vissen vormen op hun beurt de prooi voor de grote jagers, zoals orka’s en tonijnen.