In de eerste aflevering van ‘Iedereen Is Gek Op Jack, getiteld ‘Coby’s Ballen’, biedt Coby aan om Barbara kookles te geven. Maar als Jack hierna schoorvoetend moet toegeven dat hij de gehaktballen van zijn moeder nog steeds lekkerder vindt, draait Barbara door.

Jack en Barbara maken een keiharde afspraak: Barbara zal stipt op tijd zijn als ze naar het jaarfeest op Jacks werk vertrekken. Jack houdt Barbara aan die afspraak en dat had hij beter niet kunnen doen. 'Je hoeft je niet mooi te maken, ik ben al met je getrouwd!' 'Ik ken die minuutjes van jou. Die duren een half uur. Precies de reden waarom die kinderen van ons geen klok kunnen kijken.'

Jack en Barbara kijken terug naar de tijd vlak voor hun huwelijk en komen er achter dat het een wonder is dat ze überhaupt getrouwd zijn. 'Van die billen van jou is ook niet veel meer over, hè. Vroeger was die broek lekker opgevuld'. 'En je boord moet over het strikje. Pffff. Het lijkt wel alsof ik een chimpansee sta te dressen'. 'Waarom zou iemand als Barbara ‘ja’ zeggen tegen zo’n rare boerenlul als ik?'.

Als Jack en Barbara ruzie over iets ogenschijnlijk pietluttigs hebben gehad, blijkt dat ze die ruzie totaal verschillend hebben ervaren. Ik heb deze blikopener gekocht omdat ie beter is. Hij is echt niet stom. Net zo min als ik. Wat heb jij gedaan? Ben je meteen naar je moeder gerend om haar te vertellen met wat voor een rotwijf je getrouwd bent?

Barbara heeft genoeg van Coby's bemoeizucht en schrijft haar een brief waarin ze haar hart lucht. Jack lijkt dit niet zo'n goed idee. Hij probeert er alles aan te doen om de brief te onderscheppen. Hè, verpest ’t nou niet voor me, Jack. Ik doe dit alleen maar om eindelijk weer eens een avond met de meiden te hebben. Luister, dit is het plan: mannen kijken boven naar de wedstrijd, vrouwen doen hier beneden hun tuppergelul… gedoe. Ik zei gedoe! Heel duidelijk. Veel eh… plezier.

Coby is stomverbaasd als ze er achter komt dat Barbara Sterre seksuele voorlichting geeft. Over seks praat je niet. Maar voor ze het weten, heeft iedereen nog maar één gespreksonderwerp. Jack, wij veranderen langzaam maar zeker in je ouders. Ik meen het serieus. Vroeger moest ik je zowat van me afslaan. Nu doen we het nog niet eens één keer per week. Ik ben heus nog wel… een beest in bed.

Tot Barbara's grote ontsteltenis hebben haar ouders besloten om te gaan scheiden. Jack blijkt niet in staat om haar op de juiste manier te steunen. M’n ouders hebben besloten om uit elkaar te gaan. Ze bewandelen zelfs al het scheidingspad. Sorry. Laten we erover praten. Ik wil hier nu over praten. Met jou. Kom op. We praten het uit. Dus…. Je ouders….. Jongejonge zeg. Ik kan er niks aan doen. Waarom zweren mensen elkaar eeuwige trouw als ze er niks van menen?

Jack komt er achter dat hij Barbara een verlovingsring heeft gegeven met een nepdiamant. Hij probeert er alles aan te doen om zijn fout goed te maken. Ik moet papier hebben om hartjes te knippen voor Valentijnsdag of zoiets. Heb je dat? Wat moet ik doen? Als Barbara erachter komt denkt ze dat ik niks om haar geef. Ze heeft verdomme een glazen ring om. Luister Jack, ik moet je iets vertellen. Ik… ik heb overal gezocht maar… ik ben mijn verlovingsring kwijt.

Barbara heeft maandelijks nogal last van PMS en drijft zichzelf hiermee tot wanhoop. En ze kan het niet uitstaan dat Jack doet alsof hij degene is die er onder lijdt. Goed…. Laat me je dan even bijspijkeren over het hoe en waarom van de wasmand. D'r zit een deksel op. En dat deksel kan omhoog. Je pakt je vieze kleren. Niet je schone kleren. Niet de kleren die je nu aan hebt, maar je VIEZE kleren, Jack. Je tilt het deksel op, gooit je vieze kleren er in en je doet het deksel dicht. Wat ik bedoel… je doet kattig tegen mij waar mijn vrienden bij zijn, je doet lelijk tegen mijn vrienden zelf, je doet hysterisch over de was en over de wasmand, maar dat bén jij niet. Niet echt. Dat weet ik heus wel. Dat is het beest. Ik trek dit niet meer! Je nodigt je lompe vrienden uit om me de hele dag knettergek te maken, je maakt een enorme teringzooi, en alles wat jij kan bedenken is: o, Barbara heeft PMS, laat ik d’r maar volproppen met pillen!

Barbara is er ten onrechte van overtuigd dat ze het favoriete koekblik van Coby al weken geleden had teruggegeven. Als het blik opduikt, wringen Jack en Barbara zich in allerlei bochten om het ongemerkt te retourneren. Weet je… het is… je kwetst me hiermee. Ik heb je al gezegd dat ik dat blik heb teruggegeven, maar als jij me niet gelooft… tja, dan houdt 't op. Luister, voor alles is een oplossing. Komt goed. Je moet haar gewoon dat blik teruggeven… met jouw hart erin. Ik zal niet al te technisch worden, Barbara, maar je staat op het punt je schuldig te maken aan diefstal en het beschadigen en of vernielen van andermans eigendom. En dat kan ik niet laten gebeuren, zeker niet met iets dat van mijn oma is geweest.

Jack heeft de idee dat hij niets in de huishouding te zeggen heeft en wil mee beslissen over huishoudelijke zaken. Het wordt al snel duidelijk dat de rollen niet voor niets verdeeld zijn zoals ze verdeeld zijn. Het is toch niet te geloven. Jij gaat je nou aan lopen stellen als een drammerig kind omdat je vanavond je zin niet kreeg?. Kijk om je heen! Alles hier in huis is door jou uitgekozen. De lamp. Dat schilderij. De gordijnen in de keuken. Ik haat die gordijnen. Kijk dan. Ze hebben een heel ander patroon dan het behang. Echt: Wat ging er in Godsnaam in je om toen je voor die gordijnen koos!

De vader van Barbara heeft na de scheiding een nieuwe vriendin. Alle vooroordelen over oude bokken en jonge blaadjes passeren de revue, totdat de familie kennis maakt met de nieuwe vriendin. Mam, dit is toch niet normaal!? Dat papa straks met een andere vrouw aan dezelfde tafel zit als jij. Dat vind jij toch ook raar? Dat móét jij heel raar vinden!! Jij weet echt wel wat ik bedoel. Of denk je dat ik blind ben? Ik zag heus wel hoe je de hele tijd stiekem naar haar keek als ze stond te stofzuigen. Met diezelfde blik als waarmee je naar de maand oktober van die Tatjana kijkt. Bèh…! Zo infantiel!

Als Coby en Ton ruzie hebben trekt Coby in bij Jack en Barbara. Daar zit vooral Barbara bepaald niet op te wachten. Maak je nou niet druk. Ze is zo weer weg. Mijn vader houdt het nooit lang vol in zijn eentje. Kom op, Ton. Ik smeek je, loop gewoon naar de overkant en maak je excuses. Het enige wat ze wil is een stukje waardering. D’r is geen vrouw in de wereld die vrijwillig de hele tijd alleen maar wil zorgen en moederen. Kijk naar me. Ik ben een volwassen vent, ma. Ik heb zelf kinderen. Als je voor iemand wil zorgen, ga, en zorg voor pa.