Na Down the road

Dieter nodigt Peter, Lore, Evert, Kevin, Rebecca en Simon uit om te vragen hoe het met hen gaat, na 'Down the road'. Kevin werkt in een dagcentrum en Rebecca bij een kinderkapper. Waarom vinden ze dat belangrijk? En worden ze hiervoor betaald?

Ze hebben allemaal iets gemeen met elkaar, ze zijn allemaal op reis geweest met Dieter en ze hebben allemaal het syndroom van Down. Rebecca heeft het soms moeilijk dat ze anders is dan haar broer. Hij heeft kinderen, zij nog niet. Maar dat ze allemaal een mooi hart hebben, staat buiten kijf.

Dankzij de reizen werden er vriendschappen voor het leven gesmeed. Maar vriendschap kan snel overhellen naar liefde, zeker bij mijn reisgenoten. Ze praten over hoe moeilijk het is om de liefde te vinden maar ook hoe datingapps hen daarbij kunnen helpen.

Een leven indenken zonder je ouders, het is iets waar niemand graag over nadenkt. Maar ook voor de ouders van onze reisgenoten is het soms een benauwende gedachte. Want hun kinderen zullen altijd een vorm van begeleiding nodig hebben. En wie zal dit doen als zij er niet meer zijn?

Judo, netbal, basketbal, fitness, ze zijn allemaal heel sportief. Ze behaalden zelfs medailles op de Special Olympics. Ze blinken uit in hun sport en zijn daar terecht heel fier op. Zo fier dat Lore haar judo houdgrepen maar wat graag oefent op Dieter.

Al zes reizen lang kijken de reisgenoten uit naar het moment dat ze 'alleen mogen wonen'. Vaak is het zelfs hét hoogtepunt van de reis voor hen. Ze willen graag aan de buitenwereld en hun ouders laten zien dat ze dit ook kunnen. Simon woont ondertussen ook alleen in het begeleid wonen project Honk.