Het rommelt op het kasteel waar de tweelingzussen Amanda en Berthe (Yvonne Lex) met hun personeel wonen. De agressieve Berthe is weer in één van haar legendarische slechte buien en dat neemt nichtje Alida (Marijke Hofkens) blijkbaar niet meer. De veel zachtere Amanda is bang voor een confrontatie, maar komt zoals gewoonlijk niet tussenbeide. De volgende ochtend treft Alida haar tante Berthe dood in bed aan. De wetsdokter stelt vergiftiging vast. Commissaris Roos, Marijke en Herman onderzoeken de zaak. Verdachten zijn er genoeg: de huisbedienden, het nichtje, de tweelingzus. Allemaal hadden ze immers een motief, een middel én een kans om de oude tante te vermoorden.

De oude koster van een dorpskerk wordt ’s morgens vroeg zwaar toegetakeld aangetroffen achter in de kerk. Een ongeluk, denkt de pastoor (Dre Vandaele). Zo denkt commissaris Roos er niet over. De non (Martine Geerinckx) die de koster vond én de pastoor brengen commissaris Roos op het spoor van een kunstdiefstal. Roos dringt door in het wespennest, wat hem bijna het leven kost.

Frank (Herbert Flack) en Fabienne (Peggy De Landtsheer) worden uit een brandende auto gered. "Hij wou me vermoorden", mompelt de man. Een uitspraak die commissaris Roos doet beslissen een onderzoek in te stellen. Werd er aan de stuurinrichting van de auto geknoeid? Hoe betrouwbaar is de garagehouder? Zat de toevallige lifter er voor iets tussen? Veel vragen waarop commissaris Roos de antwoorden moet zien te vinden.

Commissaris Roos reist met Marijke en Herman naar Spanje voor een rogatoir onderzoek. Op de luchthaven van Alicante botsen ze op Camiel Goedleven (Senne Rouffaer), een klasgenoot van Roos. Vroeger was de man al onbetrouwbaar en alles wijst erop dat hij helemaal niet veranderd is: mensen uit zijn onmiddellijke omgeving menen dat hij medeverantwoordelijk is voor het verdacht verongelukken van zijn vrouw. De Spaanse onderzoeksrechter (Bert Champagne) kan echter geen harde bewijzen voorleggen. Bovendien heeft Camiel in de Vlaamse arts Nelissen (Vic Moeremans) een perfecte getuige, die zijn onschuld bevestigt. Als ook het liefje (Myriam Mulder) van Camiels stiefzoon (Rudy Morren) in het zwembad verdrinkt, vindt Roos dat hij voldoende redenen heeft om een onderzoek in te stellen.

In één van die Far West-dorpjes, waar toeristen van een onschuldig weekend tussen cowboys, Indianen, de sheriff en andere figuren kunnen genieten, gebeurt een moord. De sheriff wordt er dood teruggevonden met een schotwonde in het hoofd. Als Roos, Marijke en Herman ter plaatse komen, stellen ze vast dat verschillende mensen een motief hadden om de sheriff te vermoorden. Zo zijn de ingehuurde circusartiesten, het barmeisje, de paardenverzorger, de vrouw van de sheriff en zelfs een bejaard echtpaar kandidaat - moordenaars.

Op het bureau van commissaris Roos loopt een alarmerend telefoontje binnen. Een vrouw roept: "De moordenaars zijn in huis!", daarna een luide gil ... Als Roos, Marijke en Herman ter plaatse aankomen, blijkt dat er niets is gebeurd, want twee heren en een dame houden er hun jaarlijkse vergadering. Vals alarm? Een onsmakelijke grap? Roos denkt het niet, want het drietal legt tegenstrijdige verklaringen af. Het enige wat ontbreekt is een lijk...

Een man wordt in het bureau van commissaris Roos op de rooster gelegd. Hij was in Sapnje getuige van een ongeval, waarbij een Belgische vrouw het leven liet. Wat begint als een formaliteit, evolueert tot een zware verdenking. Heeft de man wel de waarheid verteld? Wat heeft hij verzwegen?

Een man overlijdt in het ziekenhuis. Dat gebeurt wel vaker, maar opvallend is dat hij gevonden wordt met een injectienaald in de arm, terwijl deze patiënt geen inspuitingen meer voorgeschreven kreeg. Commissaris Roos ondervraagt het personeel en enkele patiënten. Het wordt een moeilijke puzzle, waarvan het laatste stukje bijzonder verrassend is.

Baron Xavier de Rutten de Wommelghem wordt levenloos aangetroffen in het bureau van zijn kasteel met een dolk in de rug. De zaak lijkt eenvoudig: de oude schoonvader bekent immers spontaan. Hij liquideerde zijn schoonzoon, omdat deze het familiefortuin vergokte ten nadele van zijn kleinzoon. Als commissaris Roos het rapport van de wedersamenstelling opvraagt, stelt hij vast dat de oude man de moord onmogelijk kan gepleegd hebben. Wie wil hij beschermen?

De oude schoonvader heeft spontaan bekend Baron Xavier de Rutten de Wommelghem te hebben vermoord, omdat deze het familiefortuin vergokte ten nadele van zijn kleinzoon. Commissaris Roos weet dat hij dit onmogelijk kan gedaan hebben. Waarom beschuldigt hij zichzelf? Wil hij zijn dochter beschermen, die wel motieven had om haar man te vermoorden? Heeft zij hulp gekregen van haar minnaar, een ex-huurling? Als deze laatste ook vermoord wordt aangetroffen, komt het onderzoek in een stroomversnelling.

Als Commissaris Roos dan eens de kans krijgt om rustig van een avondje theater te genieten, wordt er onder zijn neus een toeschouwer neer geschoten. De man blijkt de ontslagen regisseur van het theater te zijn. Iedereen heeft een knal gehoord, maar dat was het schot dat een acteur met een "toneelpistool" in het kader van het toneelstuk afvuurde. Of was dat pistool toch niet zo onschuldig? De moordenaar wordt tot in de verste uithoeken van de schouwburg gezocht, tussen acteurs, technici en directie. Er zijn verdachten genoeg.

Een leraar van een technische school (Hubert Damen) komt met zijn wagen in het kanaal terecht en verdrinkt. Enkele dagen later verneemt Roos dat dit ongeval een moord zou kunnen geweest zijn. Samen met zijn inspecteurs gaat hij op onderzoek uit en komt tot een toch wel verrassende conclusie.

Josee, vrouw van architect Cas De Brouwer, wordt dood aangetroffen voor de open haard, de hersenen ingeslagen met een pook. Op het moordwapen staan enkel vingerafdrukken van de huisbedienden. Roos en zijn inspecteurs ontmoeten een hele rij verdachten: de architect, een bouwondernemer en een advocaat.