Belga Sport

Repeat of episode 3.3

Repeat of episode 3.6

Repeat of episode 4.6

In deze aflevering blikt Belga Sport samen met onder meer Eric Gerets, Arie Haan en Michel Preud’homme terug op de geruchtmakende omkoopaffaire van Standard en Waterschei in 1982. ‘Ik ben dertien uur onafgebroken ondervraagd door mensen die mij niet als een mens behandeld hebben’. In de nacht van 28 februari 1984 stort de wereld van Eric Gerets in. De aanvoerder van de Rode Duivels en rechtsachter van AC Milan heeft net in de rijkswachtkazerne van Halle bekend dat Standard de landstitel van 1982 gekocht heeft. Wat begon als een onderzoek naar financiële oplichting bij de grootste Belgische voetbalclubs is in geen tijd uitgemond in een opzienbarende affaire. Gerets was in mei 1982 hét gezicht van Standard Luik. Geen voetballer waar de Luikse metaalarbeider zich meer mee kon identificeren dan de driftige Limburger. En, na enkele mindere seizoenen brak zowaar de zon weer door boven Sclessin. Onder leiding van Raymond Goethals en Arie Haan, twee strategen die elkaar bij Anderlecht hadden gevonden, stoomde Standard op naar de landstitel. De eerste in elf jaar. Toen op de slotdag Waterschei met 3-1 werd verslagen en het feest in Luik losbarstte, wees niets op een gearrangeerde wedstrijd. Meer zelfs, met de ontbolstering van Guy Vandersmissen, Jos Daerden, Michel Preud’homme en Gerard Plessers had Standard de toekomst voor zich. Tot twee jaar later het team van de taaie onderzoeksrechter Guy Bellemans aantoont dat in de aanloop naar de beslissende wedstrijd de spelers van Waterschei ieder 30.000 frank hebben opgestreken om met twee doelpunten verschil te verliezen. De storm die vervolgens opsteekt, laat tot op vandaag diepe wonden na. Belga Sport slaagde er als eerste televisieprogramma in een nauwgezette reconstructie te maken van de meest besproken omkoopaffaire uit de Belgische voetbalgeschiedenis. Hoe groot was de invloed van Raymond Goethals en Arie Haan op Eric Gerets? Hoe fanatiek hebben de Standardspelers in de dagen voor de wedstrijd hun trai

Ludo Coeck gold begin jaren zeventig als hét grote voetbaltalent van België. Het godenkind uit Berchem moest bij Anderlecht de opvolger van Paul Van Himst worden. Broze enkels en een weerbarstige knie zorgden ervoor dat die belofte moeizaam werd ingevuld. Toch weerklonk zijn klasse tot in Milaan, maar net toen hij tot het kransje van de beste Europese middenvelders ging behoren, protesteerde zijn fragiele lijf opnieuw. De eerste glamourboy van het Belgische voetbal was zijn tijd ver vooruit, maar achter zijn flamboyante imago schuilde een gevoelige jongen die vooral op zoek was naar familiaal geluk. Een zoektocht waaraan op 7 oktober 1985 op de E19 abrupt en veel te vroeg een einde kwam.