Yvon start haar zoektocht naar het echte boerenleven in de eerste aflevering van Onze boerderij bij Agnes, de eerste boerin die ooit meedeed aan Boer zoekt Vrouw en wiens droom het was samen met een man het boerenbedrijf van haar ouders te runnen. Die heeft ze inmiddels gevonden en samen hebben ze twee kindjes. Maar hun boerendroom dreigt uit te lopen op een nachtmerrie. Agnes heeft een prachtige stal neergezet, maar door de strenge regelgeving melken ze al jaren minder koeien dan begroot. Veel boeren zoeken tegenwoordig naar alternatieven om het hoofd boven water te houden. Zo ook Agnes. Zij legt haar oor te luisteren op een boerderij die tevens kinderopvang biedt. Ook schapenboer Jan en zijn Rianne op Texel hebben pittige tijden achter de rug doordat bij hun vee een ziekte werd geconstateerd. Alle schapen moesten worden geruimd en zij hebben jaren nodig gehad om een nieuwe kudde op te fokken. Een ingewikkelde operatie. Maar in dezelfde periode kregen ze ook het mooiste bericht van de wereld: Rianne raakte zwanger. Yvon bezoekt tevens oud-collega en cameraman Jelle. Samen filmden zij veel verhalen voor kinderprogramma ‘Het Klokhuis’, maar in 2014 besloot hij toch zijn lang gekoesterde droom te volgen: Jelle werd boer. Inmiddels heeft hij een eigen kudde Lakenvelders, vleeskoeien, en kan hij als geen ander aan Yvon vertellen hoe het is om anno 2018 boer te zijn.

In de tweede aflevering van Onze boerderij komt Yvon Jaspers er bij boer Jan en Rianne op Texel achter hoe dicht leven en dood bij elkaar liggen op een veehouderij. Waar ze op het ene moment een lammetje ter wereld brengen, wordt even later een ongeneeslijk ziek schaap ingeslapen. Yvon blijft overnachten en draait mee op hun boerderij. Ze bespreken hoe het nu is om samen de boerderij te runnen en hoe het jonge stel naar de toekomst kijkt. Ook bezoeken ze een andere schapenboerderij op Texel. Hier boert Hans samen met zijn twee kinderen. Zij houden hun schapen voor het vlees en spelen in op het toerisme op Texel doordat je er lammetjes mag knuffelen. Is dat ook iets voor Jan en Rianne? Yvon gaat naar boer Frans, deelnemer aan Boer zoekt Vrouw in 2008. Vanwege de regelgeving verkeert hij in zwaar weer. De boetes lopen zo hoog op dat hij moet besluiten een deel van zijn kerngezonde koeien naar de slacht te brengen. Waaronder zijn favoriete koe Truus die de jongste niet meer is. Een emotioneel afscheid. In Rossum maakt Yvon kennis met Yvo, Suzette en hun drie kinderen. Zij waagden de stap om de stad achter zich te laten en een nieuw bestaan op het platteland op te bouwen. Yvo had al jarenlang de droom om biologisch tuinder te worden en na een aantal jaar werken bij biologische tuinderijen in de buurt was het de hoogste tijd om het zelf te gaan doen. Ze draaien nu 1,5 jaar. Is het boerenleven wat ze ervan hadden verwacht? En hoe is het om met je gezin naar het platteland te vertrekken?

In aflevering 3 van Onze boerderij gaat Yvon Jaspers langs bij boer Tom. Tom groeide op op een gemengd boerenbedrijf met koeien, schapen en varkens. Maar hij koos ervoor om tulpenbollen-kweker te worden. Zijn vader heeft daardoor geen opvolger en melkt deze week voor de laatste keer zijn koeien. De boerderij en het ouderlijk huis worden verkocht. Samen met Yvon haalt Tom herinneringen op aan zijn jeugd en ze praten met Toms vader over hoe hij het vindt dat hij na zo’n 45 jaar aan zijn welverdiende pensioen begint. Voor Tom is het een spannende tijd op zijn bedrijf. De winter is zo nat geweest dat nu in spanning wordt gewacht of de oogst wel gaat lukken. Barry en Annique Brockhoff runnen al jaren een moderne rozenkwekerij. Barry is opgegroeid in een tuindersfamilie en Annique is dochter van een akkerbouwer. Yvon mag een dagje meedraaien in de drukste periode van het jaar. Het is namelijk bijna Valentijnsdag. Niet alleen bij de rozenkwekers is het topdrukte, ook op de geitenboerderij van boer Frank en Anita moeten ze alle zeilen bijzetten. Daar is het lammertijd. Yvon mag blijven logeren. Dat betekent weinig slaap, want de bevallingen gaan ‘s nachts gewoon door. Naast alle werkzaamheden bij de geiten werkt Anita als veearts. Yvon mag assisteren bij een wel heel speciale operatie: een keizersnede bij een dikbilkoe. Verder gaat Yvon na een paar maanden weer terug naar boer Frans en Leonie. De afgelopen periode heeft er in gehakt bij het jonge boerengezin. Het feit dat ze zo’n groot deel van hun veestapel naar de slacht moesten brengen, heeft voor veel verdriet en stress gezorgd. Is de zon inmiddels langzaam weer gaan schijnen in Twente?

In de vierde en voorlopig laatste aflevering van Onze boerderij wordt Yvon Jaspers voor dag en dauw wakker op de geitenboerderij van boer Frank en Anita in Limburg (deelnemer Boer zoekt Vrouw 2011). Yvon is onder de indruk van de grootte van het bedrijf en ze ervaart de enorme verantwoordelijk voor al die dieren als behoorlijk pittig. Kan je als boer überhaupt je bedrijf nog wel eens af, als al die dieren zo afhankelijk van je zijn? Anita neemt Yvon mee naar een varkensbedrijf in de buurt. Hennie en zijn vrouw Ilse hebben zo’n 1100 fokzeugen en Anita komt regelmatig langs in haar functie als dierenarts. De boerderij van Hennie en Ilse is indrukwekkend groot, vooral als je het vergelijkt met de zeven scharrelvarkens van Inge. Inge is van origine landschapsarchitecte, maar sinds kort ook boerin. Ruim een jaar geleden startte ze met haar varkensbedrijf waarmee ze probeert op een meer diervriendelijke en duurzame manier vlees te produceren. Akkerbouwer Jos en zijn Dycke (Boer zoekt Vrouw 2009) hebben hun bedrijf met pootaardappelen en gladiolen de afgelopen jaren behoorlijk laten slinken. Waar Jos in het verleden vooral bezig was om zijn bedrijf groter en groter te laten groeien, was het Dycke die hem erop wees dat groter niet altijd beter is. Yvon gaat er naar toe en ziet hoe ze samen op het land werken en gelukkiger zijn dan ooit. Yvon komt er bij akkerbouwer Bertie (BzV 2015) achter dat het boerenleven af en toe super eenzaam kan zijn. Voor Bertie de normaalste zaak van de wereld, maar of dit leven wat voor Yvon is? Op die vraag probeert Yvon antwoord te krijgen. Is het boerenleven wel echt zo romantisch?