Belga Sport

Begin jaren negentig heeft Anderlecht-voorzitter Constant Vanden Stock zijn grote doel, ooit de Europabeker voor Landskampioenen winnen, nog lang niet opgegeven. De Brusselse club heeft in eigen land met succes een aanval van KV Mechelen op haar koppositie afgeslagen en in Europa wordt ze nog altijd tot de groten gerekend. Zo zit Anderlecht zelfs mee aan tafel wanneer in 1991 de UEFA beslist Europacup 1 om te vormen tot Champions League. En in die Champions League voelt Anderlecht zich al snel thuis. Eind 1993 dringt het team onder leiding van de Nederlandse trainer Johan Boskamp zelfs door tot de laatste groepsfase van de competitie. Nadat thuis de grote favoriet, AC Milan, op 0-0 is gehouden, worden de verwachtingen in het Astridpark opgeschroefd. Niet ten onrechte. Want zonder virtuozen als Degryse en Nilis neemt Anderlecht in de tweede wedstrijd, uit bij de Duitse landskampioen Werder Bremen, een vliegende start. Diep in de tweede helft leidt Anderlecht nog altijd met 0-3 en flirten spelers als Albert, Boffin, Versavel en De Wilde met de heldenstatus. Maar dan voltrekt zich een ommekeer die in Duitsland verder leeft als 'Het Wonder van de Weser'. Een wending waarop tot vandaag in Anderlecht een taboe rust. Op twintig minuten buigt Werder Bremen namelijk een 0-3 achterstand om in een 5-3 voorsprong. Nooit zal Anderlecht nog zo dicht in de buurt van de eindstrijd van de Champions League komen als in die eerste helft in het drijfnatte Bremen. Hoe kon het die avond toch zo mislopen en in welke mate zijn twintig jaar na de feiten de wonden geheeld? Voor het eerst sinds die verwenste avond zoeken de hoofdrolspelers naar een verklaring. Belga Sport blikt in deze eerste aflevering van het nieuwe seizoen terug op een wedstrijd waarin Anderlecht het mooiste met het lelijkste wist te combineren, en die onrechtstreeks ook het einde van het tijdperk Constant Vanden Stock inluidde.

Een decennium geleden stortte de hele wereldpers zich op SK Beveren, de eerste Europese ploeg die volledig uit Ivorianen bestond. Dit bizarre fenomeen begon in de zomer van 2001 met vijf jongens die op een broeierige zomernacht rechtstreeks vanuit Abidjan in de dorpskern van de Oost-Vlaamse gemeente werden gedropt. Wat is er zovele jaren later van deze vijf Afrikaanse voetbaltalenten geworden?

Roger De Vlaeminck heeft veel gewonnen in zijn carrière, maar nooit de regenboogtrui. Het WK van 1975 in Yvoir was evenwel op zijn lijf geschreven. In het hoofd van De Vlaeminck groeide het idee de eerste renner te worden die in één jaar de wereldtitel in het veld en op de weg veroverde. Hoe kon De Vlaeminck het toch zo verknoeien in het glooiende en raadselachtige landschap van de Condroz?