Toon Hermans

Op 12 april 1958 werd voor het eerst een hele show van Toon Hermans uitgezonden op de televisie. ‘We hadden hem wel een ton willen betalen als hij van het televisiescherm was weggebleven’, verklaarde de Bioscoopbond na die zaterdagavond. Er hadden een recordaantal mensen gekeken. Aan het einde van de uitzending kwam AVRO-directeur Siebe van derZee op met bloemen en een toespraak. Het was Toon gelukt. Nog rooit had iemand drie uur lang alleen op het toneel gestaan. En nu ook voor een miljoenenpub- liek. Dankzij het gebruik van ‘telerecording’ is deze show in zijn geheel op film bewaard gebleven. -- Na deze televisieuitzending kende heel Nederland Toon Hermans. Hij had voor de oorlog plaatselijke bekendheidgenoten in Zuid Limburg en was daarna naar Amsterdam gegaan waar hij successen had gevierd met zijn kolderconferences en dwaze liedjes in het Leidsepleintheateren de Kleine Komedie. Eerst met kleine rollen in revues, later als leadingman in zijn eigen gezelschap en uiteindelijk als komiek al1en op het toneel. De radio had zijn populariteit bevorderd en nu dus ook de televisie. De platenmaatschppij haakte snel aan en voor het eerst werd er een hele show live opgenomen en op platen uitgebracht. D e One Man S how van To on uit 1958 zat vol dwaze typeringen, kolderieke acts en leuke liedjes. Het lied van het ‘Ballonnetje’ was typerend voor de Toon van toen: licht, luchtig, kleurrijk en blij. . En natuurlijk meezingbaar want voor alles maakte Toon de avond samen met zijn publiek. Hij zag zijn publiek als de jaarlijkse visite en door te vertellen over zijn familie, waar of niet waar, wist hij een warm familiegevoel te creëren. Dat persoonlijke aspect in de shows van Toon was iets heel nieuws in het amusement van die tijd. lets van deze verbazing is merkbaar in de persconferentie na de première van de show en in het interview dat de nestor van het Nederlandse cabaret Alex de Haas met hem had na afloop van de lOOste voorstelling in het Leidsepleintheater

Na het kerstdiner van 25 december 1961 schoven 7 miljoen Nederlanders voor de buis want Toon Hermans zou zijn show live laten zien vanuit het Minerva theater in Heemstede. Dit keer was het de KRO die de show uitzond, wat betekende dat een enigszins pikant geachte parodie op Josephine Bakermet plumeaus in plaats van veren, eruit moest. Maar hierdoor had zelfs de jongste zoon van Toon dehele avond naar zijn vader mogen kijken. Op de dvd met extra’svertelt de 5-jarige Gaby hoe hij laat op mocht blijven en over zijn. lievelingsnummer ‘De slinger van de koffergrammofoon ‘ . Een nummer waarin Toon artiesten parodieert waarvan er inmiddels velen in de vergetelheid zijn geraakt. Dit nummer is ook in het Duits op de dvd met extra’s terug te vinden. - Toon was ondertussen een internationale artiest geworden. Hij trad langdurig op in Vlaanderen en was ook in Oostenrijk en Duitsland terecht gekomen waar hij zijn show met veel succes in het Duits speelde. Dat was natuurlijk ook interessant voor journalisten en televisieprogramma’s vandaar dat u op de dvd met extra’s een uitzending ziet van ‘In de hoofdrol’ waarin Mies Bouwman een bezoekje brengt aari Toon in Wenen. De muzikanten vertellen over de spannende Duitstalige premiere en u ziet de beroemde Weense acteür Hermann Thimig enthousiast vertellen over het werk van Toon. Aan het einde van de uitzending zwaait Toon met zijn vrouw Rietje naar de mensen in Nederland. Naar hen en zijn familie wilde hij toch zo snel mogelijk weer terugkeren. De One Man Show 1961 wekte een sterk familiegevoel op door verhalen die Toon op het toneel vertelde over ‘Het vaandel’ van z’n vader, zijn kinderen en zijn kleurrijke tantes. Het publiek zou alle figuren in de verhalen van Toon als eigen bekenden gaan aanschouwen, ook al waren veel van zijn familieleden fictief en gebruikte Toon ze als middel om zijn grappen te kunnen maken. Op de dvd met extra’s vertelt Toon enkele waargebeurde verhalen over zijn vader die nooit bij

Toon Hermans verklaarde na de uitzending van zijn vorige show dat hij nooit meer op de televisie wilde. Het was toch raar dat mensen in de nj wilden staan en geld wilden uitgeven en dat degenen die dat niet wilden hem gratis op de tv konden zien. Maar hij kwam er op terug. Bij de uitzending in 1 965 brak hij alle records met een kijkdichtheid van 94% en een waardening van 85. Dat is nooit geëvenaard. Zijn One Man Show werd zelfs twee maal uitgezonden. De tweede uitzending bestond uit een andere opname van de show en bevatte veel nieuwe nummers en liedjes die op de dvd met extra’s zijn verzameld. Hierin valt te zien hoe Toon tijdens het spelen van zijn show verder ging met het perfectioneren van de avond. Hierdoor werden er tijdens de tournee nog nummers verwijderd en toegevoegd. Hij liet zich meevoeren op de gebeurtenissen van elke avond waardoor hij bleef improviseren en telkens nieue grappen wist te bedenken. Sommige kleine dingetjes die in zijn improvisaties kort aan bod komen zal hij later uitwerken tot hele nummers. Zijn improvisatie ‘Confetti c’ op de dvd met extra’s zal Toon pas in zijn One Man Show 1993 uitwerken tot een heel nummer. Het was het eerste programma waarmee Toon Carré aandeed. Hij zou dat theater als zijn tweede huis gaan beschouwen. we hoe het publiek Carré wordt binnengeleid en plaatsneemt in de zaal terwiji Toon zich in de kleedkamer klaar maakt. We zien nog de houten gangen van het oude Carré wanneer Toon op weg is naar het toneel en zijn stemoefeningen doet. Achter de schermen was een uitgebreide crew aan het werk om de One Man Show op het toneel te kunnen brengen. In het interview met ‘ Televizier’ komen enkele medewerkers van Toon aan het woord zoals zijn manager Dick Binnendijk en muzikaal leider Govert van Ot. Govert stond bekend om zijn uitbundige lach en nam ook deze show actief deel aan de voorstelling zoals in het nummer ‘In de wei’ over broer Manus en de vogel die niet kon tikken. In ‘Johnny en het vogeit

De One Man Show 1967 was een tussendoortje. Toon zou naar Broadway gaan en om de tijd te overbruggen speelde hij de jubileumshow ‘Tien Toon ‘. Het was de bedoeling geweest hoogtepunten te brengen uit tien jaar shows, maar uiteindelijk bestond zijn programma voor het merendeel uit gloednieuw materiaal. Er zaten veel mimische hoogstandjes in de show, Toon was er echt op uit om te laten zien wat hij konop dat gebied. Met de kerst werd de show op de televisie uitgezonden. Er keken 5 miljoen mensen naar in een tijd dat er heel wat minder tv-kijkers waren dan flu. Aan het begin van het jaar waren er ook a! opnamen gemaakt van de show, maar die zijn nooit gebruikt. Dat geeft ons de gelegenheid om een aantal fragrnenter dé dvd met extra’s te zetten die een nieuw licht werpen op de evo1utie van Toon’s werk of die gaahdeweg uit de show zijn verdwenen, zoals zijn pantomime ‘Clown’ waarin hij terug gaat naar de bronnen van zijn werk. Het is het enige nuper waar destem van Toon op band is te horen. Sally Seyd doet een dansje als Pierrot met blote benen en later verschijnt ze naast Toon op het toneel in een konijnenpak. Dit nummer greepterug op een van de eerste succèssen van Toon uit zijn revueperiode. Op de dvd met extra’s staat ook een andere versië van de bekende auditiescène van de oude goochelaar Hartrnann. Het was het eerste nummer in het oeuvre van Toon waarin hij probeerde de tragiek het komische te laten passeren en waarin hij geen karikatuur maar een echt mens neerzette. ledereen had Toon afgeraden het nummer te brengen, uit angst dat de mensen in de zaal niet zouden lachen om dit treurige schouwspel, maar het zou eën van zijn bekendste succesnummers worden. Op de dvd met extra’s vertelt Toon over de auditie die hem inspireerde tot dit nummer. Viak voor de premiere kwam Willem Duys Toon interviewen voor zijn programma ‘ Voor de vuist weg’. Het gesprek vond plaats achter de coulissen van het Minervatheater in Heemstede waar de muzikanten e

Bij de naam Toon dacht men aan One Man Show, Carré en een lange televisieavond met de kerst waarop geweldig gelachen kon worden. Er waren op die 27e december 1974 maar liefst 6,6 miljoen kijkers die Toon een 8,0 als waardering gaven. De show werd gelijktijdig in Vlaanderen uitgezonden en ook daar zat men aan de buis gekluisterd. Toon was na een NIPO-onderzoek uitgeroepen tot de populairste artiest van Nederland maar was tegelijkertijd ooenigszins omstreden geraakt. In de jaren zeventig werd een kritische maatschappelijke betrokkenheid als eis gesteld aan cabaret en amusement. De babyboom generatie had andere :. . muzikale en humoristische voorkeuren. Toon Hermans werd door velen van hen sentimenteel en cónservatief gevonden. . . De One Man Show die Toon in 1971 speelde was de eerste die deze kritiek te verduren kreeg. De show is nooit op de televisie te zien geweest omdat de tournee vanwege gezondheidsredenen voortijdig werd afgebroken. Wel zijn er opnamen van een receptie die Toon af in het Hilton hotel na het afronden van een reeks van 9 weken voorstellingen van deze show in Carré. Op de dvd met extra’s is te zien hoe de receptie netjes begint maar langzaam uit de hand loopt door dronken filmer Jacques Tati die de boel op stelten zet. Toon Hermans zou in een midlife-crisis terecht komen die hij met behuip van een bevriende psychiater en de clown Popov te boven wist te komen. De documentaire ‘Spelen Maar’ die Ed van der Elsken in die tijd maakte, is een mooi portret van een artiest die even heel diep adem moest halen voor hij aan de prachtige nazomer van zijn leven kon beginnen. Zijn buitenlandse plannen lagen achter hem, hij vond dat er andere dingen waren die ook belangrijk waren buiten het theater. Toon had in zijn moeilijke jaren enige uiterst opgewekte carnavalshits gescoord. Op de dvd met extra’s ziet u hoe het er aan toe ging bij de opnamen van de plaat en hoe Toon met een feestvierend publiek in Den Dungen zijn carnavalsliedjes instud

Deze show ging in 1976 in Nijmegen in première. De TV opnames zijn gemaakt in theater Carré in amsterdam

Deze show ging in 1979 in première

Deze show ging in 1984 in première in Carré

De onder titel van deze show is "Altijd zal ik van je houden" De show ging in 1989 in première.

De ondertitel van deze show is "Ik heb je lief" De show ging op 7 feb 1992 in première

Deze show ging op 8 feb 1996 in première in de Stadsschouwburg in Heerlen