90 Minutes

Starten met een stuiptrekking, eigenlijk kan het niet, maar we doen het toch. We zijn terug en hopen van u hetzelfde! Aster is en blijft een soldier of love. Genk sprankelt, Antwerp staat er. Chinese bekers blijken boemerangs… We hebben het niet over Mourinho en Mertens (baby Ciro is nu een Istanboeleke), maar dat zijn de enige lacunes. Veel plezier!

Red Steve(n)! Een geschenk voor de podcast, die club van geel en ROOD! Sam komt tot grootse inzichten over Eupen - een relaas in uitgesteld relais. Er is taart voor een obscure verjaardag. En lof voor ManUtd, jawel - met als bijvraag: ligt de houdbaarheidsdatum van Jurgen Klopp echt op 7 jaar?

We know, we zijn meer dan 90 minutes te laat. Maar hoe minder KVMechelen wint, hoe langer ze trainen, dat is logisch. Sam loot een nieuwe ploeg, en maakt en passant de uitslag van de poppoll KDB-Max Verstappen bekend. We hebben het over Il Principe (niet die van Macchiavelli) en over de beste corner van deze eeuw - compleet met smeekbede aan de FIBA, en spelden Pogba en Haaland aan elkaar. Voor wie nog tijd over heeft, zijn er tv-tips - iets met een varkenskop (het moet niet altijd Rundskop zijn).

Vergeleken bij Luis Figo twijfelde Hamlet nooit. We keken naar dé transfersaga van de eeuwwende. Leandro Trossard dribbelt de studio binnen en de basis van de Rode Duivels. En hij is niet de enige. Griezmann is gesjareld, OHL ook, want de eetlust van Sam is legendarisch. En we onthullen de opvolger van de vrouw die ons de kniezwengel leerde - dat was, zo weten we allemaal, Ingeborg Ryan!

Run babies run. Numerologen zouden er een vette kluif aan hebben: 23-4–4-10-50. Het staat in ons aller agenda’s. The Queen en de VAR worden aan elkaar gelinkt - spoiler: ze is wel degelijk on the other side. Steven was bijna een invincible - daar staken enkele coupes (niet la coupe) een stokje voor. Aster ziet een paarse olifant - en dat kan kloppen, roze is het beest zeker niet. We banen ons de weg door de modder van een Romeinse vechtscheiding. Sam was dit weekend een zebra met een Leuvens hongertje. Antwerp is griezelig perfect, Tuchel was perfect griezelig - of zit de Londenfobie van zijn inmiddels ex-vrouw daar voor iets tussen? En een kleine tip: de uitsmijter van Sam is de moeite van het luisteren waard - maar opgelet: naar het einde scrollen vergalt uw kijk-of luisterplezier!

De Bosporus eiste een slachtoffer: Sam ligt ziek in bed. Een bekend gezicht vervangt hem met verve. We probeerden zo onnavolgbaar te zijn als Zinckernagel maar faalden jammerlijk. U hoorde het hier eerst: Antwerp haalt dit seizoen geen 102 op 102. We wikken zin en onzin van separaat douchen, en mijmeren over korte autoritten met ploegmakkers die wel al een rijbewijs hebben. Everts zus geeft stijladvies en Aster belt met… jawel!!!

Ooggetuigen overal! Een bij de Duivels in Amsterdam. Twee bij de vernietiging van Man Utd in City. Een bij de eerste nederlaag van de Great Old - die nog steeds de positie van zijn stamnummer bekleedt. En we hadden een waarnemer op Jan Breydel - een zeer dichte nog wel. Wandicardi geeft een lesje economie, Sam doet aan aardrijkskunde en legt uit waar Istanbodrum ligt. De Cerclewatcher legt ook AA Gent langs de meetlat. En Steven Defoer schreef een goed stuk over Qatar.

Aster rijmt erop los, Steven kan de zege van Anderlecht niet rijmen met tactiek. De nieuwste reclamespot van Dash wordt opgenomen in Burgos, ze hebben daar opvallend schone lakens. Er is de gun(ners)factor van de koploper in de Premier League. En er waren een resem belachelijke, niet geVARde handsbalfases op het continent. Ooit komt het ervan, geeft Sam Cimitero de aftrap van de Clasico. In afwachting blijft hij nog even verenigingwatcher. En tot slot is dit de week waarin San Iker flink wat van zijn heiligheid verloor…

KV Mechelen heeft een coach geBuijsd en in één moeite door de Steven vooruitgewend en een podcast gevierendeeld. We beginnen met een ode aan Stevie D - ergens tussen Petrarca en Guus Meeuwis in. Maar if it’s broken, you got to fix it: Wesley S viel in zijn carrière nooit met de glimlach in zoals vandaag. Club Brugge walst door de Champions League, ook daarom putte Anderlecht zowaar moed uit een nederlaag. Er is de verrijzenis van Kepa, de quotes van Brobbey, Sarri en D’Haene. Real was uitgekookter dan een slap Barcelona, Mo Salah kreeg Pep op de knieën. En uit The Redeem Team valt misschien wel een ideetje voor de Rode Duivels in Qatar te puren.

Superman returns ofte Wes is back. We zijn de eerste voetbalpodcast van het land waarin het niet over CDK maar wel over TDK gaat. Mazzu’s Waterloo was Sclessin (om het met kapitein Haddock te zeggen: ‘Duizend bommen en granaten!’). Genk freewheelt. Newcastle is een ploeg met een verrassend goed plan. In Rome slaat Osimhen toe en wordt steeds duidelijker dat Mourinho de rattenvanger van Hamelen is. Wesley heeft een broer, die altijd aan de slag kan in een bakkerij. Kreeg Mbappé een koekje van Poetins deeg? Waarom leidt een aanvoerdersband tot een rel? Sams volgende filmproject is een hoofdrol, als figurant is hij nu eenmaal te nadrukkelijk aanwezig. En er is de niet te ontkennen parallel tussen pompoenen en voetbal - de evolutieleer anno 2022.

JVD! In de praatzetel, over God en klein Pierke, zijnde Dieu en Lamkel Ze. Burnley swingt op het ritme van Benson en Ko(mpany). Sam neemt afscheid van Cercle, en het is, zo blijkt, geen definitief adieu. Het geel van Milinkovic, het rood van Kroos. Hazard is een steengoeie Belgische film, maar ons is het een raadsel waarom Roberto Martinez er geen co-producent van is. Alles wat op Hazard rijmt, wordt door de bondscoach aanbeden - behalve dan Trossard.

Hij is de Youri. En was toevallig in Brussel en dus bij ons. Anders dan broeder Sam, die existentieel twijfelde tussen kaas of bier in Maredsous… Super sunday was eerder dieselzondag. PSV heeft, vele jaren na Timmy, weer een Simons, en hij is puur voetbalgoud. Emanuel Petit bleek plutôt grand, wat we van Chelsea niet kunnen zeggen. We hebben het over tifo en pyro, maar beseffen dat de gedachte leger is dan de ervaring (Nietschze) - en net dat was wat Club Brugge toonde in Gent: nietse. Vrancken is dan weer heel wat. En we halen nog even de heer Bakker door de mangel…

Vele titels waaronder een heel slechte. Alle voetballers zijn op reis, dus is E. Winkelmans onze gast. Dat past, hij is geen winkeldochter die lang op het schap der voetbalbabbelaars zou blijven liggen. Een vleug Qatar, een snuif Genk, een zeer vroeg kerstcadeau, bekentenissen alom, CR7 en Schreuder. We gaan er met deze even uit, want de plicht roept. In de woestijn, dat overkomt haar wel vaker. Tot volgend jaar!!

Terug van eigenlijk nooit weggeweest, dat zijn we. Met een gast die nog nooit van 90 minutes gehoord had, zeg nu nog dat we niet ruimdenkend zijn. We razen door de voetbalactualiteit, betreden af en toe een olifantenpaadje, genieten na van de Cancelo van de Kempen, ontrafelen het geheim van Arsenal - bescheiden blijven, 1 van tig geheimen! - schilderen Bruno Fernandez af en leggen de link tussen Istanbul en Napoli - Juventus zag Napels en stierf. En o ja, Filip heeft een kater. Zou het dan eindelijk toch…?

Op algemeen (en zeker ook ons!) verzoek, trokken we weer op avonTuur. Dat deed Mudryk ook op Anfield en doet Arsenal al een heel seizoen, in het teken van Xhaka en Saka - beter dan Waka Waka, sorry Shakira. in eigen land oogt The Great Old steeds greater. En we onthullen - exclusief, jawel! - welke voetballer met ‘moesten’ scheenbeschermers speelde op de vorige speeldag - van mousse, jawel. Gelukkig was het niet Hong: is Koita nu een gele of rode kanarie? Opvallend: zelfs bij de uiterst vredelievende Carlo Ancelotti belandt er wel eens een haar in de boter - een zilvergrijs, durven we wedden. Dat zou trouwens een goede kleur zijn voor de keeperstrui van Andries N. uit Heerenveen. En wie zijn hoofd boven de Kuipnetten uitstak, besefte: haat en spoed is zelden goed.

De déboulé na de match, in een nagenoeg leeg stadion: voetbalhorror. Marseille-Monaco was een lekkere M&M. Nothing beats Osimhen - behalve dan Mitoma, de brightste van Brighton. Krijgen we DD als bondscoach? De eerste ontmoeting van Aster en Tuur wordt uit doeken gedaan. Man City laat een van zijn vele spelmakers gaan. Radja gaat fietsen. Thorgan gaat naar de lichtstad, neen, niet naar PSG, een lettertje is een wereld van verschil. Maar we durven het oneens zijn met de Mosaad - als daar maar geen bommen van komen. Tot slot willen we de heer Benito R. danken voor de rode draad die hij geheel belangeloos aan deze podcast heeft geschonken.

Die ochtend in de Podcastwinkel: ‘Humo!’ - anoniem of niet-anoniem, that’s one of many questions. Jankto is sinds maandag de ware Jakub. Tedesco krijgt tips - al dan niet met een te roze JPL-bril. Arsenal-City verdonkeremaant de Champions League. Orban is een gift - Tuur en Aster waren bevoorrechte toeschouwers bij een droomdebuut. Kan je een droomtitel pakken met meer dan 20 punten voorsprong, of wringt dan het gebrek aan een antagonist? En tot slot: hoe win je een Lego-wedstrijd als je nauwelijks Lego hebt?

Club werd omcerkeld. We kiezen de juiste maat dwangbuis voor Unai Emery. Sam zag voor het eerst een voetbalmatch op Old Trafford. Domien en Franky vliegen met Ryanair. Aster vindt een rode draad. Barcelona presenteert een verdachte kostennota en maakt AA Gent een record afhandig. Campos daalde neder en Clément stijgt op. Tuur is de waardige opvolger van ENZ-004.

De voetballerij is net als de politiek: zonder ellebogenwerk geraak je nergens. Het was een VARfoeilijk weekend, maar het schonk ons wel Frank FocketHein. Sam loot zichzelf rechtstreeks in de smurfentaart, Tuur is een rekenwonder en er is een eerbetoon aan de niet te evenaren Franco Pirelli. Voorts een zege van Anderlecht met 0-8, de schoonheid van een lelijke spits, een cupje voor United, de toekomstige transfers van Burnley en, terug van weggeweest: padel, en hoe die sport een raar effect kan hebben op de primaire doelstellingen van teambuilding.

Dat heb je met voetbalpodcasts: zegt iemand ‘continu’ hoort iemand anders ‘Conte nu’. We geven een historisch programmaboekje weg, iets met een 7 en een 0. Dortmund pakte zijn 10de zege op een rij, Bayern is nog altijd niet los. Tuur out zich als Neymariaan. Standard vrat Westerlo op, wij krijgen een ooggetuigenverslag. De STVV-watcher deed zijn job. Net die speelde Parker tijdens de podcast kwijt - maar ook al voordien. En waarom speelden alle keepers in la Liga dit weekend in het zwart?

Een aflevering zoals de enige speler die opbloeide onder Scott Parker: lang. Les Unions font la force. Orban is een cadeau, gift, gave, geschenk. En zeer present, vooral tijdens voetbalwedstrijden. We bespreken de meest onbegrijpelijke wissel van het jaar, nadat bij Romero geelzucht overging in roodvonk - een ziekte waarin ook Casemiro herviel. Anno 2023 schildert Kvaravaggio doelpunten. Gary Lineker wint van Auntie Beeb. KDB eet gezond. Arthur Vermeeren heeft een jongenskamer.

Omdat we allemaal in vakantiemodus zijn, staat hier geen leuk tekstje. De podcast zelf hebben we wel nog met verve volbracht, al mogen de meningen ook daarover verschillen. Een optie om dat met kennis van zaken te doen: kijken en/of luisteren!

Hij staat bekend als big Sam, maar ‘big in the evening = big in the morning’ is niet aan hem besteed. Bring in Evert! Die zich gelukkig en zoals verwacht een stuk levendiger dan zijn KV toont. Koers en basketbal komen even piepen en weinig mensen weten het, maar na die ene wereldbefaamde kroniek schreef Gabriel García Marquez er ook een van een aangekondigde strafschop. Hij situeerde het verhaal niet in Macondo maar in Westerlo en zijn hoofdpersonage was Tuur Dierckx - een literaire held in de stroming der tweevoetigen. Had Graham Potter de verkeerde achternaam voor een topclub? Is zigeuner een scheldwoord? En veel meer vragen en minder antwoorden!

De naamgever van de podcast krijgt na vandaag kalmeerpillen. Excuus, maar we waren fris, vandaar. Dante creëerde voor zichzelf een Inferno. Er waren opvallende juichers. Mainz-Werder eindigde op 2-2 (na 86’ was het 0-0). Een freaky statistiek van Brighton passeert. En Kompany zal nooit een passant zijn, ook al verlaat hij straks misschien Burnley. In dat verband: kan je grote kuis houden bij de Spurs en toch je grote spits houden? Tuur legt de weegschaal van de korte invalbeurt uit. Sam watchte Real aan gort, tot ver na de nederlaag tegen Villarreal - Valverde mag altijd mee aanschuiven bij ons, want blijft scherp tot ver na de negentigste minuut. En ergens doen we ook het verband tussen KDB en een geleidehond uit de doeken. Dat, nog veel meer, én een proactieve giveaway van een cadeau dat zich verstopte. Om het met Chriet Titulaer te zeggen: het was weer een wondere wereld!

De leider wist nog eens te imponeren, toch ging alle aandacht naar de prestatie van de nummer 10 uit de vaderlandse competitie. Gelukkig wisten een Rode Duivel en een Marokkaanse diamant al het voetbal in een oogwenk te relativeren en zorgden ze zo voor het meest vertederende moment van afgelopen speeldag. Overigens onthouden, of herinneren, we ook dat Koita de kwiekste voeten in de Pro League heeft, Adnan Custovic vooral een goeie T5 zou zijn en dat Tsuyoshi Watanabe de beste verdediger uit het rechter rijtje is (sorry Zeno en Jan). Filip onthult dan weer een tweede tip voor z’n mystery shirt-giveaway terwijl Sam sierlijk zit te zwaaien met een gesigneerd exemplaar van Thibaut Courtois. Voor wie dat nog niet genoeg is passeren er ook nog spraakmakende interviews, blote poepen in Frankrijk en lelijke Cristiano Ronaldo-truitjes.

Net als Filip op een bewolkte maandag in 1973, gaat Tottenham met de billen bloot. Zo voelden Hein en Brian zich ook. In een zinderende ontknoping van het reguliere seizoen grabbelden de Buffalo’s en paars-wit naast de beoogde playoff tickets. Onderin valt het doek voor Essevee in 1A. Hoewel oude Vossen hun streken niet verleren, geraakten de West-Vlamingen maar niet in Vormer. Een discussie over Debast drijft de spanning tussen Sam en Tuur ten top (dat is ergens waar Anderlecht tegenwoordig enkel van kan dromen). Na een knuffel, taart en bubbels (al dan niet alcoholisch) volgt een exodus, met chaos tot gevolg. Zonder Aster is 90 minutes een stuurloos schip dat zeilt op anekdotes van Filip, weetjes van Tuur en marketingtools van Sam. Chance dat er taart is.

De Bekers der Lage Landen waren niet om van te smullen, maar Antwerp maakte van een grijze match toch een rood-witte triomf. Hopelijk voor the Great Old raken ze de beker deze keer niet kwijt… Johnny Heitinga mag de T1 zo stilaan van zijn borst halen. Als hij niet weet hoe dat moet, kan hij het altijd aan Frank Lampard vragen. Richarlison ontbloot zijn borst iets te graag en ook nog eens te vroeg - maar er zat eindelijk wel weer wat leven in de Spurs. Genk-Club deed deugd aan het voetbalhart, en Cisse Sandra is geen bonenstaak meer. En we deden ook even aan Play-off II: Cercle zal pas een penalty krijgen als er een dode valt en Tuur, toch een beetje publieksspeler, babbelt in de Chesterfield voor meer volk dan er vrijdag in de Ghelamco kwam opdagen (en ja, van publieksspeler mag je ook publiekstrekker maken). Tot slot is dit een podcast mét onmiddellijke rechtzetting: Juventus-coach Allegri is een rekenwonder, wij niet. Enfin, behalve…

Ondanks dat de verjaardagstaart van Filip nog vers in het geheugen én vooral het gehoor van onze luisteraars zit, zorgde Tuur opnieuw voor een heerlijkheid van Tartes Françoise. De jarige met dienst voelt zich mentaal 18 en fysiek 35, maar op z’n paspoort valt vooral het getal 28 af te lezen. Aan alle misofone luisteraars die vorige keer van het viaduct wouden rijden: geen zorgen, de taart werd pas na de opname aangesneden. De echte wangeluiden kwamen deze aflevering uit Saoedi-Arabië, waar volgens goede bronnen ene Lionel M. volgend seizoen z’n carrière ten grave gaat dragen. Van begrafenissen gaan we naar bruiloften, waarvan er in het Antwerpse de komende weken een paar uitgesteld zullen worden, of zo hopen we toch voor de goedhartige kennissen van clubwatcher Sam. Verder trekt ons viertal ten strijde tegen verspreiders van verregaande debiliteit en valt er hier en daar wat ergonomisch advies te rapen.

TV-land stond afgelopen week in rep en roer en daar zat de transfer van een niet nader genoemde podcasthost voor iets tussen. Dergelijk sensatienieuws is gelukkig niet aan ons viertal besteed, dus kleurt 90 MINUTES opnieuw jullie dag met een hoop voetbalanalyses van de bovenste plank. Zo zag clubwatcher Sam vanop z’n comfortabel zitje op de Bosuil het Duploblokje in Toby Alderweireld, ontdekte Aster de Ecuadoriaanse huurmoordenaar in Moisés Caicedo en toonde Tuur zich nog maar eens het orakel van de groep met z’n voorspelling van Real - Man. City. Terloops starten de heren een handeltje in voetbalaflaten, beschuldigen ze Erik ten Hag van een uit de hand gelopen weddenschap in leven te houden en steekt Aster z’n hand in een oud commercieel goedje.

Na een weekend waarin Man. City B een titelfeestje vierde tegen Chelsea, Noa Lang z’n best deed om Antwerp op stang te jagen en Filip een aanvaring had met Brussels Airlines weet je dat er een heerlijk 90MINUTES-stoofpotje staat te wachten. Normaal gezien volgt er hier doorgaans nog een stukje voetbalpoëzie om onze onvoorwaardelijke liefde voor het spelletje in de verf te zetten, maar deze aflevering doen we het even anders. Halverwege de opname ging Rune, één van onze vaste helden achter de schermen, door z’n knie met alle gevolgen van dien. De opname werd even stilgelegd en Rune werd afgevoerd naar het ziekenhuis. Dus voor jullie wekelijkse dosis oeverloos gepalaver en gefilosofeer over de belangrijkste bijzaak in de wereld verwijzen we graag door naar de aflevering, voor steun en sterkte aan onze collega zijn de comments op YouTube de ideale locatie!

Een ploeg die Belgisch landskampioen wil worden, vind dat maar eens. Antwerp had afgelopen weekend dé kans, maar bleek net als een overladen Bosuil onder de druk te bezwijken. In een typische titelmatch, waarin één flits het kampioenschap leek te gaan beslissen, werd het rode legioen door een rode kaart gestopt. Volgende week volgt de laatste herkansing voor van Bommel en co. Een Duitse ploeg die de hegemonie van Bayern wil doorbreken, vind dat maar eens. Ook Dortmund kreeg de titel op een schaal aangeboden, maar bezorgde die Die Gelbe Wand een gitzwarte dag. Een presentator die foutloze intro’s kan presenteren en de Premier League-topschutter kent, vind dat maar eens. Terwijl Aster koorts(blaas)achtig z’n best deed om de voorlaatste van het seizoen in goede banen te leiden, blonk Filip uit in halsstarrig vasthouden aan z’n principes. Of toch tot wanneer Sam en Tuur hun Team of The Season hadden gepresenteerd. Een betere voetbalpodcast om de week mee te beginnen, vind dat maar eens.

Drie dikke vrienden, in dezelfde podcast, het waren boezemvrienden zij aan zij en toen kwam Tuur er nog bij. Voor de trouwe lezers van de tekstjes, jawel we beginnen schaamteloos met een cross-over tussen 90MINUTES en X!NK. In deze laatste aflevering zal er jammer genoeg geen Tuur Dierckx te zien of te horen zijn, hij verkoos de zon van Marbella boven de bakoven van Vilvoorde. Gelukkig kan Aster nog steeds rekenen op de aanwezigheid van de twee andere OG's Filip en Sam. De één vergat in een Hongaarse hotelkamer z'n schoeisel en doet een slipperige noodoproep aan onze community, de andere waande zich '0,5 promille Hugo Claus' en schreef het mooiste gedicht van het afgelopen podcast-seizoen. Eindigen doen we op geheel eigenwijze door jullie te bedanken en te begroeten: Dag beste voetbalvrienden, bedankt om te luisteren en welkom bij 90MINUTES!