Ludzie i Bogowie

Warszawa, rok 1941. Porucznik Leszek Zaręba, ps. „Onyks” i kapral Tadeusz Korzeniewski ps. „Dager”, po klęsce kampanii wrześniowej, prowadzą w stolicy na pozór normalne życie cywili. Obaj jednak są zaangażowani w działalność Związku Walki Zbrojnej. Sąd kapturowy wydaje wyrok na Igo Syma i to ich oddział jest odpowiedzialny za jego likwidację. Po wykonaniu wyroku nasilają się represje na ludności cywilnej. Matka Dagera trafia na Pawiak. Kapral wraz z bratem chcą ją wykupić.

Dagerowi i Wadze udaje się wyciągnąć matkę z Pawiaka. Dager nie przestaje wymierzać sprawiedliwości na własną rękę. W sklepie „Tylko dla Niemców” zabija szupowca, który wsadził jego matkę do Pawiaka. Później wybiera się do domu Szamały i zabija szmalcownika. Na miejscu spotyka Żydówkę Różę i decyduje się jej pomóc. Za samowolne zabijanie Niemców, Dager zostaje skazany przez Wydział Bezpieczeństwa i Kontrwywiadu na karę śmierci. Jednak ze względu na wojnę wykonanie wyroku zostaje zawieszone – Dager ma szansę się zrehabilitować. Zostaje powołany patrol specjalny do likwidacji agentów i zdrajców, kryptonim „Pazur”. Oprócz Dagera do patrolu należy Onyks. Ich pierwszym zadaniem jest likwidacja konfidentów – Kulawca i Kmicica.

Częste likwidacje lokali konspiracyjnych wskazują, że grypsy z Pawiaka są przechwytywane przez Niemców. Władze podziemne odkrywają, że na Pawiaku, od jakiegoś czasu działa nieznany im kanał dostarczania grypsów. Narażając swoje życie „Dager” dostaje się na Pawiak i skutecznie identyfikuje skład nowej komórki, przekazującej grypsy. Sąsiad Jadwigi pisze donos, w którym ujawnia, że rodzina Komanów ukrywa Żydówkę. Na szczęście donos nie dociera na Szucha – wpada wcześniej w ręce braci Korzeniewskich...

Józef, Onyks i Dager informują Kurkę i Waleta, że konsekwencją ich zdrady jest śmierć, jednak ci upierają się, że nigdy nie zdradziliby Polski. Okazuje się, że „Kuzyn” pułkownik Bykowski, któremu przysięgali, pracuje dla Niemców. W wyniku strzelaniny w restauracji Akwarium, w którą zamieszany jest Dager, ginie współpracownik „Kuzyna” – Biały. Generał Grot, nakazuje wstrzymać się z wykonaniem wyroku na „Kuzynie”, dopóki nie dostanie informacji z Londynu. Gdy Londyn potwierdza, że rząd na uchodźstwie nie ma nic wspólnego z operacją „Klosz”, generał Grot podpisuje wyrok na „Kuzyna”.

Dager udaje się do Łomianek, aby ściągnąć braci – Atosa, Portosa i Aramisa, do Warszawy. Bracia uznają go jednak za kripowca i zanim Dager ma szansę się wytłumaczyć, kneblują go i wywożą do lasu, aby tam zabić. Na szczęście Dagerowi udaje się uciec. Pierwszą akcją przeprowadzoną wspólnie z „muszkieterami” ma być zlikwidowanie Bodyna, kapitana rezerwy, który przeszedł na stronę niemiecką we wrześniu 1939 r. Dager na akcję bierze Jadwigę – dziewczyna jest przekonana, że idzie na randkę. Gdy dowiaduje się, że ma wziąć udział w akcji, panikuje i płoszy Bodyna. Atos nie podporządkowuje się wyraźnemu rozkazowi przerwania akcji.

Jest wyrok na doktora Jana Nowotnego, podwójnego agenta, który wydał już wielu wywiadowców w ręce Gestapo. Akcja patrolu Pazur kończy się jednak niepowodzeniem. Pomysł, jak zlikwidować lekarza, ma Bella. Na przyjęciu u gubernatora Fischera, wraz z Dagerem starają się zdobyć adres Nowotnego. Dager próbuje skontaktować się z Jadwigą. Bezskutecznie. Do mieszkania Komanów przychodzi załamana pani Łokietkowa. Z Wisły wyłowiono ciało jej męża. Onyks odwiedza Bronkę w jej mieszkaniu. Zauważa, że jej synek jest chory. Obiecuje pomóc.

Porucznik Martel, „Skoczek”, zostaje zdradzony przez Zajdera i trafia na Szucha, gdzie jest bestialsko torturowany. Zgadza się na współpracę i zostaje wypuszczony. Kontaktuje się z podziemiem, jednak oddział „Pazur” jest przekonany, że to zasadzka. Józef i Oskar są skłonni dać się wykazać Skoczkowi, jednak po pobycie na Szucha Martel nie funkcjonuje tak, jak dawniej. Jadwiga odwiedza Różę i pyta o Dagera. Róża opowiada jej o tym, że Dager zabił szmalcownika, który ją przetrzymywał, a także Łokietka, który napisał donos na Komanów. Prawda przeraża dziewczynę. Róży udaje się zdobyć adres Zajdera. Dager i Portos dostają się do jego mieszkania aby wykonać wyrok. Dager sugeruje Onyksowi, aby odwołać akcję ze Skoczkiem – sami załatwią Niemców. Według niego Skoczek nie jest jeszcze gotowy do działania.

Oddział „Pazur” ma za zadanie zlikwidować Ernsta Ruddfelda, szmalcownika Grochola, a także konfidenta Kowala. Do oddziału dołącza chorąży „Zimny”. Okazuje się, że to Marczewski, z którym Dager pracował w Zakładzie Oczyszczania Miasta. Mężczyźni są w złych relacjach. Dager postanawia, że na akcji zlikwidowania Ruddfelda, Zimny będzie się tylko przyglądał. Bronka, widząc, że jej synek zapatrzony jest w Onyksa, decyduje się poprosić Leszka, żeby z nimi zamieszkał. Wygląda na to, że ich związek ma przyszłość, jednak kiedy Bronka dowiaduje się o działalności Onyksa reaguje nerwowo - nie przeżyłaby gdyby ukochanemu coś się stało. Onyks nie zamierza jednak zmieniać swojego sposobu życia. Akcja zlikwidowania Kowala nie idzie zgodnie z planem – Dagera, Żbika i Wilka zatrzymują kripowcy, a Atosa, Aramisa i Kiecala straż kolejowa. Ostatecznie, dzięki dużej dawce szczęścia, udaje się zabić konfidenta.

Ciąg dalszy operacji „Klosz”. Kuzyna zastępuje Puma, jego zastępcą jest Wejner. Rymkiewicz działa w grupie, ale współpracuje z polskim podziemiem. Kurka niestety wciąż jest przekonana, że „Klosz” działa bezpośrednio na rozkaz Londynu. Dzięki pomocy Rymkiewicza oddział „Pazur” likwiduje Czarnego. Działania Kurki kosztują podziemie zbyt dużo. Zimny dochodzi do siebie w mieszkaniu Kazimierza, gdzie mieszka również Róża. Jadwiga dowiaduje się od Dagera, że Marczewski żyje i przychodzi z wizytą. Dziewczyna podejrzewa, że jest w ciąży. Wejner chce uciekać z miasta, ale wcześniej musi dostarczyć Pumie pieniądze i materiały - chce w tym celu posłużyć się Rymkiewiczem. Mężczyźni spotykają się w mieszkaniu Bykowskiego. Na miejscu pojawiają się też Onyks i Dager. Na spotkaniu z Józefem Puma przyznaje, że zgodził się na współpracę z Niemcami. Onyks i Bronka odbierają Józia ze szpitala - planują zabrać go do Otwocka. Do mieszkania Marii Zaręby przychodzi Zosia, dawna narzeczona Onyksa.

Onyks z Bronką zamierzają udać się na dwutygodniowy urlop do Otwocka. Na ten czas dowództwo nad oddziałem „Pazur” przejmuje Dager. Para wyznaje sobie miłość. Dzwoni mama Onyksa i prosi, żeby pojawił się w domu - ma coś dla niego. Jadwiga wybiera się do ginekologa, który potwierdza jej obawy. Dager dowiaduje się od Wagi, że Jadwiga jest z nim w ciąży i zdecydowała się na aborcję. Dager jedzie do gabinetu i w ostatniej chwili powstrzymuje lekarza przed zabiegiem. Podejmują z Jadwigą decyzję o szybkim ślubie. W mieszkaniu matki Onyksa, na dawno niewidzianego narzeczonego, czeka Zosia. Nieświadomy niczego, szczęśliwy Onyks przedstawia matce swoją nową narzeczoną Bronkę i jej synka Józia. Maria jest zszokowana, natomiast Zosia rozumie sytuację, w której wszyscy się znaleźli. Przed wyjazdem do Otwocka Onyks wymyka się na ostatnią akcję. Grupa ma za zadanie odnaleźć broń zakopaną przez Gozdawę w 1939 roku. Akcja kończy się niepowodzeniem. Onyks zostaje zabrany na posterunek.

Mimo, że numery na broni Onyksa nie zgadzają się z tymi w papierach, oberwachtmeister wierzy, że pomylił broń na strzelnicy i chce go wypuścić. Jednak jeden z nadgorliwych bahnschutzów upiera się, żeby sprawdzić jego tożsamość. W rezultacie Onyks trafia na Pawiak. Dager bierze ślub z Jadwigą. Pod kościołem czeka na niego Ostoja, który informuje go o zatrzymaniu Onyksa. Dager przeprasza pannę młodą i nielicznych weselników - musi działać i odbić przyjaciela. Równolegle nad uwolnieniem dowódcy pracuje jego mama, a także Ostoja, który dostaje od Józefa pieniądze na wykup. Do mieszkania Zarębów przychodzi Zosia. Dowiaduje się, co się stało i obiecuje pomóc. Okazuje się, że jest związana z Hamptsturmführerem – SS, Alfredem Luftem, który nadzoruje przesłuchania Onyksa. Zosia mówi Luftowi, że aresztowali jej kuzyna, o którym wie, że jest niewinny. Podaje Luftowi nazwisko, pod jakim na Szucha figuruje Onyks. Oddział „Pazur” atakuje więźniarkę przewożącą więźniów z Pawiaka na Szucha.

Dager załamany nieudaną próbą odbicia Onyksa, przez trzy dni pije z „Kukiem”, kumplem z marynarki. W tym czasie aptekarz Schreder umawia matkę Onyksa na spotkanie z człowiekiem, który pomoże w wykupie jej syna z Pawiaka. Niestety okazuje się, że to konfident Zaręba. Dager dowiaduje się od Schredera, że ten przekazał Zarębie adres mamy i siostry Onyksa. Kobiety muszą natychmiast uciekać. Zaręba spotyka się z pułkownikową Kalińską i mami ją obietnicą pomocy w uwolnieniu męża z obozu. Kalińska zobowiązuje się zrobić wszystko, co tylko jest możliwe. Okazuje się, że pułkownikowa pomaga gestapo aresztować polskich oficerów. Dager, Wilk i Żbik, dzięki pomocy Kariny, dostają się do mieszkania Kalińskiej. Informują ją, że państwo podziemne wydało na nią wyrok. Podsuwają jej szklankę z cyjankiem. Oddział „Pazur” udaje się do szulerni na Brzeskiej aby zlikwidować Zarębę.

Adler wystawia gestapo porucznika „Szczepana”, czego świadkiem jest Ostoja. Podziemie nie ma najmniejszych wątpliwości, że pracuje dla Niemców. Oddział „Pazur” ma za zadanie załatwić konfidenta. Aby zdjąć Adlera, chcą skorzystać z pomocy Róży. Dager, Zimny i Karina spotykają się w „Akwarium”. Do lokalu wchodzi Zaręba, jego uwagę zwraca Róża. Konfident wychodzi za nią i każe ją zatrzymać przechodzącemu patrolowi. Dziewczyna trafia na Pawiak. W tym czasie w lokalu rozpoczyna się strzelanina. Luft dowiaduje się, że syn jego i Zosi nie żyje. Zander zamierza zabrać więźnia na przesłuchanie. Bürkl nie może się na to zgodzić – wziął już pieniądze za jego uwolnienie. Nie dotrzymuje jednak słowa - wpisuje do kartoteki „samobójstwo” … i idzie do celi Onyksa. Józef oznajmia Dagerowi, że jego przyjaciel popełnił samobójstwo. Dager spotyka się z Zosią. Oznajmia jej, że chce zabić Lufta. Koło podchorążówki oddział organizuje symboliczny pogrzeb Onyksa. Józef odznacza żołnierzy oddziału „Pazur”.