Komedia z drugiego okresu twórczości Aleksandra Fredry, gdy po 15 latach milczenia, w 1857 r. wznowił pisanie. Współcześnie prawie nie wystawiana, chyba że w jednym spektaklu łącznie z innymi drobiazgami scenicznymi. Cała jednoaktówka właściwie „jedną rolą stoi” – to kapitalna figura tytułowego bohatera, którego życiowe motto brzmi: Beatus qui tenet (Szczęśliwy, kto posiada).
