Franciszek Bohomolec (1720-84) był pierwszym liczącym się dramaturgiem, piszącym dla polskiego teatru narodowego, powstałego tuż po wstąpieniu na tron Stanisława Augusta Poniatowskiego. Komedie Bohomolca, choć czasem przeładowane doraźną publicystyką, zdobyły znaczny rozgłos. Większość z nich skomponowano na zasadzie przeciwstawienia bohaterów o cechach dodatnich
i ujemnych. Zgodnie z regułami gatunku bogatsze były typy negatywne, pełniące w gruncie rzeczy rolę „portretów przywar” szlacheckiej społeczności.
