Maj 1419 roku. Jagiełło z Zygmuntem Luksemburskim rozmawiają w Koszycach o konflikcie Korony i zakonu. Zygmunt obiecuje Władysławowi poparcie w przypadku wybuchu wojny. Tymczasem do Koszyc przybywa Świdrygiełło. Księżna Aleksandra udziela rady samotnej i chorej Granowskiej, jak skutecznie przeciwstawić się wrogom. Sugeruje, że powinna zażądać dla swojego syna Jana hrabiowskiego tytułu. O pomyśle królowej dowiaduje się Ciołek. Oburzony opowiada o tym Oleśnickiemu, który namawia go do napisania satyry na królową. Karty dzieła niespodziewanie trafiają w ręce ludu, a niebawem dowiaduje się o nim także królowa. Johann opowiada rycerzom swoją historię. Miał zamiar udać się na pielgrzymkę do Jerozolimy, ale trafił do tureckiej niewoli. Konstancja przerzuca swoje zainteresowanie na Mszczuja.
