W domu seniora pensjonariusze modlą się i wspominają śp. Stanisława Mazurka. Babcia Michała przychodzi na plebanię. Żali się Józefinie, że ma kłopot z opieką nad wnuczętami. Martwi się, czy brak rodziców negatywnie odbije się na Michałku i Agnisi. Wikary Antek zostaje wezwany do dyrektorki szkoły, która wypytuje, czy na lekcjach religii ksiądz zachęca do umartwiania się, poszczenia, a nawet głodówek w okresie Wielkiego Postu. Antek zapewnia, że tłumaczy dzieciom symboliczny wymiar poszczenia, np. odmawiania sobie słodyczy.
