W Tulczynie trwają ostatnie przygotowania do wizyty biskupa. Grzybowa, która długo przygotowywała przemówienie powitalne, z wrażenia nie może wydusić z siebie słowa. Wyręcza ją Grzyb, wywołując tym wściekłość małżonki. W kościele zjawia się Andrzej, prosi o audiencję u biskupa. Na wieść, że były ksiądz chce wrócić na łono Kościoła, biskup obiecuje osobiście zająć się tą sprawą. Brzezinianie domagają się, by ksiądz Artur został ich proboszczem. Wikary wyznaje im prawdę o swoim niegodnym postępku i zawstydza stwierdzeniem, że powinni sami bardziej zadbać o kościół, a nie tylko oglądać się na pieniądze z zewnątrz. Sprawę dalszego losu księdza Artura biskup powierza proboszczowi. Krystyna obcesowo traktuje Jurę, by mu dać w ten sposób do zrozumienia, że nie może liczyć na żadne względy. Anna zagląda do gospody w poszukiwaniu Andrzeja. Na wieść, że mąż chciał rozmawiać z biskupem, ogarniają ją obawy, że Andrzej pragnie wrócić do stanu duchownego.
