Digitale assistenten zijn in opkomst en deze slimme ondersteuners begeven zich op communicatieterreinen die voorheen enkel aan mensen voorbehouden waren: empathie en emotie. Zien of horen we straks nog het verschil tussen mens en machine? En kunnen deze digitale mensen ons helpen bij het oplossen van structurele problemen, zoals personeelstekorten in de zorg en in het onderwijs? En moeten we dat überhaupt wel willen?
